Home sweet home #2

Op de valreep nog een Home sweet home berichtje vandaag.
Eigenlijk was mijn home vandaag helemaal niet home sweet home, maar een grote bende. Gisteren hadden we namelijk 3 kasten leeggehaald en 1 daarvan helemaal omgebouwd tot echte opbergkast.
Pffff, wat een werk was dat. Natuurlijk was de Wet van meneer Murphy ook weer van toepassing. Maarrrrr, uiteindelijk was het gelukt.
Alleen lag toen alles wat uit de kasten gekomen was nog bijna overal, zodat je bijna nergens meer kon lopen laat staan zitten.
En omdat we gisteren geen tijd meer hadden om alles ook weer op te ruimen, lag de hele boel er vandaag nog. Dus even diep ademhalen en aan de slag.....

Nu is het nog niet klaar, maar in elk geval wel voor een groot deel.
Mijn handwerk- en leeshoekje is zo ongeveer klaar. Dus daar kan ik weer lekker zitten. Als ik daar tenminste tijd voor heb.

 

Morgen maar weer verder. Dan ga ik ook mijn lappenvoorraad netjes uitzoeken en opruimen.

En het nodige spul klaarzetten om naar de Kringloopwinkel te brengen. 

Niet mijn lapjes hoor! Daar kan ik niet zomaar afscheid van nemen. Daar wil ik heel graag iets van gaan maken. Maar ik ben bang dat het er teveel zijn om allemaal zelf te gaan verwerken tenzij ik heel vitaal 100 word en maar een paar uurtjes per nacht hoef te slapen...... Dus wie weet komt er wel iets van in mijn give-away terecht.

Nog 1 volgertje maar te gaan....... en dan weten we het.

Vorige week schreef ik in mijn eerste Home sweet home berichtje dat ik op 6 november buiten in de zon had gezeten. Dat was vandaag wel anders. Tjonge jonge, wat is het weer omgeslagen! 's Morgens witte daken. En toen ik vanavond met de auto weg moest, moest ik de ruiten al krabben! Da's wel even wennen. Gelukkig is het mooi zonnig weer.

Afgelopen zaterdag zag ik toevallig iets bewegen in de tuin toen ik terug kwam van boodschappen doen. Ik vroeg me af wat het was en ging beter kijken. En wat zag ik?? Ah, zo schattig!!

Een klein (tenminste, ik vond hem klein, maar misschien was het gewoon een volwassen egel) egeltje! Hij (of zij, geen idee of je dat kunt zien aan de buitenkant van een egel) was wel bang, maar bleef toch heel stilletjes zitten toen ik dichterbij kwam. Dus ik kon er een leuke foto van maken.

Een half uurtje later keek ik weer, maar toen was ie verdwenen. Ik ben eigenlijk wel benieuwd of het egeltje in onze tuin woont of bij een van de buren. Misschien was zaterdag wel de laatste dag dat hij/zij wakker was en is nu de winterslaap begonnen. Wie zal het zeggen?

Haakvirusbesmetting

Voor zover ik me kon herinneren, had ik nog nooit van mijn leven gehaakt. En begon ik met een paar proefbloemetjes. (zie hier)

Daarna las ik op het blog van Maarnietvangrijs een blogpost over een gehaakte zeesjaal en ik dacht: zoiets wil ik ook!
Ik snelde naar de Wibra voor goedkoop garen, want om nou gelijk met dure wol te gaan beginnen terwijl ik nog helemaal niet wist of ik wel iets moois zou kunnen haken, dat leek me niet zo'n heel goed idee.

Dat was vandaag precies een week geleden.
Ik vond ook nog een patroon voor een omslagdoek of sjaal. (hier)
En ik ging aan de slag.
Na 1 dagje was ik zover gekomen:

En gisteren was de eerste bol van 100 gram op:

Wie had dat ooit gedacht? Ikke getroffen door een ernstige haakvirusbesmetting.
Elke vrije minuut probeer ik even een stukje te haken. En je ziet: het schiet best aardig op.
Ik ga maar weer even een rijtje doen. ;-)
Met dank aan alle inspiratiebronnen!

P.S. Nog slechts 2 volgers te gaan voor de give-away!! Leuk leuk leuk!!

Heerlijke herfstwandeling

Zojuist heerlijk in het park gewandeld met Noortje (die je hier al eerder kon zien).

Mooie herfstkleuren en een vrolijke hond met een veel te grote stok.



Da's genieten!

Vintage in Deventer

Zoals waarschijnlijk bekend, ben ik stadsgids in Almere.
Gisteren was er een bijeenkomst van stadsgidsen uit het hele land in Deventer. En samen met collega-gids T was ik ook van de partij.

De bijeenkomst was informatief maar tamelijk saai.
Gelukkig was er ook een stadswandeling door een deel van het historische centrum van de stad in het programma opgenomen. En ik kan melden dat daar een hele hoop moois te zien is. Zeker het bezoeken waard.

Na afloop liep ik nog even samen met T door een stukje Deventer waar we nog niet geweest waren. En toen kwamen we dit winkeltje tegen:



De foto is een beetje onduidelijk, want genomen met mijn telefoon en door de etalageruit heen. Maar het geeft denk ik wel een aardig beeld van een winkeltje vol met spulletjes uit de jaren 50, 60 en 70.
Veel daarvan heb ik zelf nog in huis gehad of anders mijn ouders wel.
Grappig.

Ik kon niet zien wanneer het winkeltje geopend is. Maar dit is de site ervan:



Dus hou je van vintage en retrospulletjes en van een mooie historische stad? Dan op naar Deventer!

P.S. De 50 volgers komen nu in zicht! Nog maar 4 te gaan. En dan is het tijd voor een give-away! Joepie!

Home sweet home

Vorige week ontdekte ik het leuke idee van Barbaramama: Home sweet home.

En daar doe ik graag aan mee.
Ik begin met een stukje over ons home, maar dan buiten. Hopelijk mag dat ook.


Hoewel we ons de laatste tijd eigenlijk al niet meer verbazen over het weer, vond ik het afgelopen zaterdag toch wel bijzonder.
Het was toen 6 NOVEMBER 2011!! En aan de voorkant zag het er bij ons zo uit:



Wat feitelijk heel normaal te noemen is voor de tijd van het jaar.
Maar aan de achterkant vond dit plaats:



Daar zat ik in de zon. Met blote armen. En blote benen. En ik had het niet koud! Het was heerlijk. Dus kopje koffie erbij. Haakwerkje erbij (ook dat is vrij bijzonder, want ik heb nog nooit iets gehaakt behalve 3 probeer-bloemetjes). Genieten!

P.S. Nu ben ik op zoek naar een camera waarmee ik zulk soort foto's helderder en scherper kan maken ook als er geen zonlicht is. Iemand tips???

P.S.2 Dat haken is toch een partij verslavend!!! Elke keer als ik het haakwerk zie liggen, wil ik weer 'even' een stukje doen. Maar die stukjes worden wel steeds langer..... Ik ben nu al een heel stuk verder dan op de foto. In 2 dagen, ahum....

Ik doe ook mee aan de No Impact Week

Eigenlijk probeer ik altijd al zo Low Impact mogelijk te leven door energiebewust te zijn, zo weinig mogelijk milieuvervuiling te veroorzaken, zo min mogelijk te verspillen, zo veel mogelijk tweedehands te kopen en ga zo maar door.
Maar nu vond ik op internet het onderstaande initiatief om je 1 weekje per jaar nog iets bewuster met al dit soort dingen te laten omgaan. En daar ga ik graag aan proberen mee te doen. Kijken of het allemaal nog een tandje hoger kan.

Voor wie ook interesse heeft: lees het onderstaande verhaal, afkomstig van de site van de No Impact Week.

No Impact Week

Het No Impact experiment is een week (6 t/m 13 november) waarin je ervaart wat het verkleinen van je impact op het milieu kan betekenen voor je kwaliteit van leven. Het gaat er tijdens No Impact Week om dat je ontdekt hoe het veranderen van je levensstijl effect kan hebben op zaken als persoonlijke voldoening, gezondheid, geluk en je relatie met vrienden & familie. Het is een uitdaging, ga jij ‘m aan?

Tijdens No Impact Week kijk je naar, en pas je je gedrag aan op het gebied van consumeren, afval, transport, voedsel, energie & water.
Dit zijn veel van de onderwerpen waar het om gaat bij het verduurzamen van je levensstijl.
Aan de hand van een handleiding ga je elke dag een stapje verder. Ook kijk je hoe je de impact die je wel hebt op het milieu, kunt compenseren.
Om een beeld te krijgen van wat het No Impact experiment inhoudt, bekijk het filmpje of download de handleiding van No Impact Week 2010.
Meld je aan voor de week om de nieuwe handleiding van 2011 te ontvangen!

Mijn eerste stapjes op het haakpad

Ik kan me niet herinneren dat ik eerder in mijn leven gehaakt had, maar op de lagere school moet dat toch vast wel in het programma hebben gezeten. Waarschijnlijk was het zo dramatisch (die handwerkjuf vond niet gauw iets goed, zacht uitgedrukt) dat ik het compleet verdrongen heb en nooit meer opnieuw geprobeerd.
Maar door alle inspiratie op internet wilde ik me er toch weer eens aan wagen. Het leek me zo rustgevend. En je kunt er leuke en lieve dingen mee maken.

Toen we vorige week naar Zweden vertrokken, nam ik nog snel het boekje Ik leer haken van Hetty Mooi mee. Door mij enthousiast aangeschaft in de jaren 70 maar nog nooit gebruikt. Zo kon ik in elk geval opzoeken hoe de verschillende steken moeten.

In de kringloopwinkel in Växjö (lovely place!) vond ik 2 bolletjes haakkatoen en een bijpassende haaknaald, dus zo werd dit mijn startpakket:

Na eerst wat steken geoefend te hebben, wilde ik weleens een bloemetje gaan proberen, dat leek me niet zo moeilijk. Inmiddels hadden we ook internet via de Zweedse dongel en dat werkte nog aardig mee ook, dus ik zocht een tutorial en die vond ik hier. Een vrouw met een leuk Australisch accent legt heel geduldig uit hoe een roosje te haken. Dus ik begon. En inderdaad, het viel mee. Dit is het resultaat tot nu toe:

In Zweden had ik geen naald waarmee ik het bloemetje in elkaar kon zetten, dus verder ben ik niet gekomen. Maar ik schat in dat dat nog wel gaat lukken.
Ik kwam er wel achter dat ik niet zulk superhandig garen had uitgekozen, want dit was ongelijk van structuur en dat haakt niet echt makkelijk. In elk geval niet voor een beginner zoals ik.

In de auto onderweg naar huis moet ik me ook bezig houden. We zijn dan toch meestal zo'n 11-12 uur onderweg waarvan ik de meeste tijd op de passagiersstoel doorbreng. Dus ik nam de bolletjes en de haaknaald maar weer eens ter hand en in mijn ongelofelijke creativiteit probeerde ik een zelfverzonnen bloemetje te haken. En dat is dit geworden:

Bij gebrek aan een schaar in de auto hangen de bolletjes er nog aan. En ook het midden van het bloemetje vind ik nog een beetje kaal. Dus daar moet nog iets komen. Maar verder ben ik er eigenlijk wel tevreden over. En ik moet zeggen: het smaakt naar meer. Haken is inderdaad ontspannend. En je kunt het overal doen en bijvoorbeeld tegelijkertijd TV kijken of zo. En aan ideeën geen gebrek, dus hier zal vast nog wel een keer iets gehaakts voorbij gaan komen.