Oudjaarsdag: terugblikken en vooruit kijken

En toen was het alweer 31 december, Oudjaarsdag, de laatste dag van 2012.

En wat ben ik daar blij om!

Deze tijd van het jaar en met name deze dag is de tijd van terugkijken op het afgelopen jaar. 

Dus 2012 speelt ook bij mij door het hoofd. 

Het begon zo goed. 

We vierden Oudjaarsavond bij onze zoon en zijn vriendin in Zuid-Limburg. Het was gezellig en ik had het gevoel dat 2012 een goed jaar zou worden na een aantal jaren met veel moeilijkheden en gedoe.

Nadat we om 12 uur elkaar geluk gewenst hadden met champagne gingen we naar buiten en lieten een Chinese wensballon op. En ik wenste allemaal mooie dingen. Of eigenlijk maar eentje: dat het nieuwe jaar een goed jaar zou worden voor ons allemaal.

De ballon wilde al niet zo goed vliegen en volgens mij is ie heel snel ergens neergestort, want veel goeds heeft 2012 ons allemaal niet gebracht.

Zowel mijn man en ik zijn uit elkaar als ook onze zoon en zijn vriendin. Zelfs de relatie van onze dochter is voorbij. 

Nee, 2012 is voor mij een jaar om heel snel achter me te laten en zoveel mogelijk te vergeten.

Noodgedwongen heb ik allerlei keuzes moeten maken in mijn leven en stappen moeten zetten die ik anders misschien nooit gezet zou hebben. En nu maar hopen dat het de juiste keuzes en stappen in de goede richting zijn.

Ik hoop dat ik aan het eind van 2013 zal kunnen zeggen dat uiteindelijk toch iets goeds is voortgekomen uit alles wat in 2012 is gebeurd.

Vooruitblikken naar 2013 doe ik maar niet. Want van het ene moment op het andere kan alles anders worden dan je dacht. Dus ik denk niks meer, ik verwacht niks meer. Ik hoop er alleen maar het beste van.

En het is natuurlijk mijn plan om er zelf ook het beste van te maken. Want dat moet je echt zelf doen, iemand anders kan je er hooguit bij helpen.

Ik wens voor mezelf dat 2013 een jaar wordt met (veel) lieve mensen om mij heen, zonder gezondheidsproblemen, zonder al te veel financieel gedoe, met rust in mijn hoofd en met tijd voor leuke dingen.

En uiteraard wens ik hetzelfde voor jullie allemaal! 

Ik ben zo blij met jullie. Het is onvoorstelbaar dat virtuele mensen, die ik grotendeels helemaal niet ken, zo'n positieve rol in mijn leven hebben gespeeld het afgelopen jaar. En hopelijk blijft dat zo, alleen in betere omstandigheden. Dank jullie wel! En tot blogs of wie weet wel ziens.

Ik zag blauw!

Echt waar! Ik zag het vandaag en ik kon het bijna niet geloven.

Ik zag blauw in de lucht! Dat was echt heeeeeeeeeeel lang geleden (voor mijn gevoel in elk geval).

En ik zag dus zelfs de zon, maar die kun je op deze foto's niet zien.

Wat een prachtige (nou ja, alles is relatief) dag!

Toen ik tegen half 5 nog even naar de Praxis ging, zag ik de zon weer.

Nog maar net. Hij was al bijna onder.
Toen ik bij de Praxis was aangekomen, was de zon onder de horizon verdwenen.
Maar liet ons nog heel even genieten van dattie er geweest was.

Hopelijk morgen weer. Of zou het dan wéér regenen?

200 volgers!!

En toen had ik zomaar opeens 200 volgers.
Dat had ik echt nooit durven dromen.

200 mensen die regelmatig of af en toe (of helemaal nooit, die zitten er vast ook tussen) een kijkje op mijn blog komen nemen.
Superleuk!

Ik ga gauw een give-away bedenken om dit te vieren.

Iedereen die pas kort of al langer volger van mijn blog is: welkom en ik hoop dat je hier graag even langskomt.
Als je zelf een blog hebt en je kunt dat terugvinden in de lijst aan de rechterkant van mijn blog, dan weet je dat ik ook bij jou op bezoek kom. Ik reageer niet altijd, maar ik lees wel mee.

P.S. Wil je ook meedenken over mijn idee van gisteren? Heel graag!

Geestdodend werkje leidt tot idee

Van Inger kreeg ik mooie strengen wol

en ik zorgde ervoor dat ze behoorlijk in de knoop kwamen te zitten

dus moest ik aan de slag om er weer bolletjes van te maken.

Het uit de knoop halen van de wol was een behoorlijke klus. Het gaat veel makkelijker in de war dan uit de war. Dus daar was ik een aardig tijdje mee bezig.
En terwijl ik zo aan de draadjes zat te plukken, ging er van alles door mijn hoofd. De ene gedachte na de andere kwam bij me op. En zo borrelde er langzaam een ideetje omhoog.

Ik zat te denken aan mijn Zweedse huis. En aan hoe leuk het zou zijn om dat aan al mijn vrienden en vriendinnen te laten zien.
En ik bedacht me hoeveel creatieve vriendinnen ik eigenlijk heb.
De ene kan zingen, de andere kan schilderen, of beeldhouwen, weer een andere kan gitaar spelen en ga zo maar door.
Sommigen kunnen zelfs meerdere dingen.
En ze zijn natuurlijk allemaal ontzettend aardig en gezellig. ;-)

Ik fantaseerde verder over hoe leuk het zou zijn om met de hele club meiden in het huis te zijn en aan elkaar creatieve workshops te geven, zodat we dingen van elkaar kunnen leren.
En dan tussendoor lekker in de tuin zitten met een boekje of handwerkje (als het gras tenminste weer vlak ligt) en varen met mijn roeibootje over het meer.
Uitstapjes maken in de omgeving; naar Växjö of het strand, naar Kalmar of Öland, naar de grootste en nieuwste Ikea ter wereld in Älmhult.
Of gewoon lekker wandelen en fietsen in de bossen.

O, o, o, wat een heerlijke fantasie!

Of zou het misschien werkelijkheid kunnen worden?
Gewoon allemaal leuke vrouwen uitnodigen en dan gezellig met zijn allen een weekendje (of langer) genieten van elkaars aanwezigheid en creativiteit?

Hoe langer ik erover nadacht, hoe leuker het me leek.
En misschien helemaal niet zo ondenkbaar.
Tingsryd is niet zó ver weg.
Als je met elkaar rijdt, is het met de auto goed te doen. Ook de kosten vallen dan erg mee.
En je kunt goedkoop vliegen naar Växjö vanaf Weeze of naar Kopenhagen vanaf Amsterdam en dan verder met de trein. Mogelijkheden genoeg.
En mijn huis is groot genoeg om met een redelijk aantal te verblijven.

Ja, gaandeweg werd mijn fantasie steeds meer een idee.
En daarom schrijf ik het hier maar eens op. Om te horen wat jullie ervan zouden vinden.
Want als er ergens gezellige, lieve en creatieve meiden te vinden zijn, dan is het niet alleen in mijn vriendenkring, maar zeker ook hier!
Wie helpt er mee om mijn vage idee vorm te geven??? Brand maar los!

Aanvulling n.a.v. de reacties: Inderdaad, bezoek aan minstens 1 LOPPIS (of zelfs de veiling) hoort er zeker bij! Hihi, dus niet met een low-budget-vliegtuig komen, dan mag je maar 10 kg bagage mee. ;-)

Tijdens al mijn gepieker (jaja, ook dat gebeurde in mijn hoofd) en gefantaseer, heb ik toch maar mooi alles weer tot bolletjes kunnen krijgen.

Het eerste bolletje is alweer opgehaakt aan het begin van een nieuw project:

een gehaakte sjaal in de palmbladerensteek uit dit boek

dat ik ook vond in de kringloopwinkel in Breda. Daar komt trouwens ook mijn kerstboom vandaan.

Blogverwennerij

Niet altijd ben ik zo ondankbaar als voor de Flow-agenda hoor. Ik ben ook heel vaak erg blij met lieve, kleine dingen die ik zomaar toegestuurd krijg.
Ook dat is weer zoiets geweldigs van Blogland. Ik zal daar zeker nog op terugkomen in mijn vervolgstukje over Blogland, want ja, daar heb ik best nog het een en ander over te zeggen. Ik moet er alleen even wat meer tijd voor vinden.

Vorige week werd ik meerdere keren verwend. Allereerst al met een aantal kerstkaartjes van mede-blogsters. Je zou ze haast blogvriendinnen gaan noemen, maar dat gaat misschien een beetje te ver voor mensen die je nog nooit echt gezien hebt.

En verder met een gewonnen give-away en een lief gevulde kerstenvelop. Kijk maar even mee.

Dit was de give-away die ik won bij Carin van Toedeloez:

Ik won de blauwe ster. En die is heel mooi gemaakt en veel groter dan ik gedacht had. Hij hangt al mooi te zijn aan het spijkertje van mijn hertjesslinger. (Waarvoor ik trouwens meerdere spijkertjes krom geslagen heb en 3 gaatjes in de balk heb gemaakt. Balk is blijkbaar van hardhout.)

En ik kreeg niet alleen de gehaakte ster, maar er zat nog meer in de envelop.

Een kerstkaart, een armbandje, lekkere chocolaatjes en theezakjes met smaakjes die ik juist heel lekker vind.
Heel erg bedankt Carin!

Dit was de inhoud van de envelop die ik ZOMAAR! kreeg van Sylvia van Zaanse zolder.

Een mooie tekening uit een oud sprookjesboek, een handwarmertje (van stof die zij weer won in mijn give-away, hoe grappig is dat?) met geinig kaartje en hangertje, nog een hangertje en een omhaakte kerstkaart. Het speculaashangetje zat weer verstopt in de zelfgemaakte envelop met sneeuwpop.
Ook heel erg bedankt Sylvia!

Aan de foto's kun je zien dat het erg donker is in deze tijd van het jaar, maar ik merkte daar niets van door alle mensen die liefde en licht deze kant op stuurden.
En zo had ik toch een Merry Christmas.

En kleurde ik nog een klein beetje van de kleurplaat die ik jullie als kerstwens liet zien.

Ik ben ondankbaar - WWW #15

Ja, je leest het goed, ik ben best wel ondankbaar. Sorry!

Vorige week vroeg Tante Jannie op Facebook wie er een Flow-agenda 2013 wilde krijgen, omdat zij er 3 had die ze wilde weggeven. En ik riep snel: Ikikik!!
Want ik wilde heel graag een Flow-agenda en ik had geen 3 velletjes kerstzegels gekocht.

Ik wilde die agenda graag. Niet om mijn afspraken in op te schrijven, want dat doe ik in mijn telefoon. Maar omdat ik er in wilde knippen.
Mooie motiefjes, mooie plaatjes, helemaal Flow. Zo stelde ik het me voor, verleid door de voorkant.

Ik was een van de gelukkigen en Tante Jannie stuurde de agenda razendsnel naar mij op.
Ik was helemaal blij met de envelop, maakte hem open en bladerde door de agenda.
En toen...... was ik heel ondankbaar......
Ik had me een veel hoger 'Flow-gehalte' voorgesteld. Dus de agenda viel me een beetje tegen.
Er staan wel mooie motiefjes in en mooie plaatjes. Maar niet zo heel erg veel. Het is eigenlijk echt een agenda om te gebruiken waar ie voor bedoeld is. En niet zo geschikt om in te knippen.

Daarom mailde ik Tante Jannie en biechtte haar mijn ondankbaarheid op. En ik stelde voor dat ik de agenda dan deze week zou gebruiken voor de Wekelijkse Weggeef Woensdag.
En dat mocht van Tante Jannie.

Dussssss...... De wekelijkse give-away van deze week is:

De Flow 2013 Thuisagenda. Met dank aan Tante Jannie.

Wil je hem graag winnen? Laat dan hieronder een berichtje achter.
Meedoen kan tot dinsdagavond 1 januari 2013. Een toepasselijke datum toch?

Ter compensatie van mijn ondankbaarheid, is de winnaar van de WWW van vorige week:
XXXXXXXXXXX van het blog xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx.

Ik wens jullie allemaal nog een gezellige 2e kerstdag.

Sinds gisteren hangt mijn kringloop-kerstboompje op zijn plek. Net te laat. Of net op tijd, het is maar hoe je het ziet.

Wie zou die gemaakt hebben?????

Voor jullie allemaal...

Mocht je nog even tijd over hebben tijdens deze drukke dagen en even rustig tot jezelf willen komen, dan kun je hier deze kleurplaat uitprinten en inkleuren. ;-)

Ik wens je gezellige feestdagen met lieve mensen om je heen.
Geniet ervan.
En als je geen lieve mensen om je heen hebt, probeer er dan zelf een paar mooie dagen van te maken.

O jee, vildsvin!

Zojuist belde ik met Inger om te zeggen dat ik niet naar mijn huis in Zweden zal komen met Kerst.
We babbelden wat en toen kwam Inger met het slechte nieuws......

Weten jullie deze nog?

Dat was bij mij aan de overkant.
De vildsvin, oftewel wilde zwijnen, waren daar langs geweest.

En nu..... je raadt het al..... hebben ze ook mijn hele tuin omgeploegd. :-(

Ze zijn in het hele 'dorpje' geweest. Bij iedereen waar ze maar in de tuin konden komen.
En omdat er vrij veel sneeuw lag, zijn ze zelfs over hekken geklommen of gesprongen.
Dat worden drukke tijden voor de boer die straks al die tuinen weer vlak mag gaan maken. En voor de leverancier van schrikdraad.
Ik hoop maar dat deze 'grap' me niet al te veel geld zal gaan kosten.

Omdat Inger en Gert geen internet hebben (ja, ze bestaan nog, zelfs in Zweden, het land met de hoogste internetdichtheid ter wereld, geloof ik), heb ik geen foto's. Nou ja, misschien maar beter ook.

Ik heb zelf maar een verkeersbord ontworpen om bij mijn tuin neer te zetten.

Zou het gaan helpen?

Wie heeft hier verstand van?

Mijn ex-overbuurvrouw Tineke was begonnen met het haken van een poesje uit het boekje Minihondjes en -katjes haken. En tot haar grote ergernis lukte het niet.
Daarom vroeg ze aan mij of ik het eens wilde proberen.
Nou, dat wilde ik wel. Mooie reden om weer af en toe even tijd vrij te maken om te haken. :-)

Tineke had in plaats van dunne katoen dikke wol gebruikt, met bijpassende haaknaald.
Dus deze wol nam ik mee en ook ik ging daarmee aan de slag.
Ik haakte volgens dit patroon:

En ook bij mij wordt het nu heel raar.
Als ik precies volgens het patroon het lijf en de kop haak, wordt de kop veel groter dan het lijf.
Bovendien moet het lijf in 2 delen gehaakt worden die na het vullen aan elkaar genaaid moeten worden. Dat ziet er ook heel raar uit. Het lijkt in elk geval niet op het plaatje.

Dus mijn vraag is nu: wie heeft er ervaring met dit patroon?
En gaat het bij ons fout doordat we te dikke wol gebruiken, waardoor de verhouding verkeerd wordt? Of klopt er echt iets niet in het patroon?

Alle tips zijn welkom, want de poesjes zijn leuk en we willen er graag eentje maken voor de kleindochter van Tineke.

Kerstkaarten

Het is raar. Dit jaar stuur ik voor het eerst van mijn leven kerstkaarten met alleen mijn eigen naam erop.
Het begon, jaaaaren geleden, met kerstkaarten (door mijzelf geborduurde zelfs) met 2 namen erop, daarna werden dat er 3, toen 4. Toen onze zoon het huis uit ging, stonden er weer 3. Nadat ook onze dochter op zichzelf was gaan wonen, werden het er weer 2. En nu ben ik alleen overgebleven.
En dat voelde raar.
Maar de kaarten zijn geschreven (geen handgemaakte, al jaren niet meer) en onderweg naar familie, vrienden en bekenden in binnen- en buitenland.
Het zijn er best veel, vind ik eigenlijk. En ik heb ze allemaal met de hand geschreven. Nou ja, alleen mijn naam is maar 3 letters, dus dat is te doen. Maar op een aantal heb ik ook nog een persoonlijke noot geschreven. En ik heb alle enveloppen gewoon met een pen van namen en adressen voorzien. Niks geen geprinte stickers dit jaar.
Hoewel dat komt doordat mijn adressenbestand een puinhoop is en over 3 verschillende plekken verdeeld staat, vind ik het eigenlijk ook feestelijker met handgeschreven enveloppen.  En degenen die mij al langer kennen, weten dan al voordat ze de envelop open maken dat ze een kaart van mij hebben ontvangen. :-) Tenminste: dat heb ik zelf altijd. Van een aantal mensen herken ik het handschrift.

Ik vraag mij af of er nog veel mensen zijn die echte kerstkaarten sturen. Tot nu toe heb ik er nog maar zo weinig ontvangen, dat ik me echt zorgen begin te maken over of ze nog wel zullen komen. Misschien zijn heel veel mensen overgestapt op digitale kaarten? Of helemaal geen kaarten.
Of zou PostNL de bezorging van de kerstkaarten een beetje spreiden? Ik neem tenminste aan dat er afgelopen weekend heel wat op de bus gegaan zijn.

Misschien krijg ik dit jaar gewoon veel minder kerstkaarten dan voorheen. Ik zal het wel zien.
Tot nu toe is dit de 'buit' pas:

2 kaarten van vriendinnen die ik al sinds 1977 ken. 1 kaart van Villa Joep. 1 kaart uit Zweden, van Inger en Gert (de vorige eigenaars van mijn Zweedse huis, die zo lief voor mij zijn) en maar liefst 3 kaarten van medeblogsters! Daaronder een ECHTE Tante Jannie!
Die wordt vast nog eens beroemd met haar geweldig leuke tekeningen. (Dus mijn kinderen erven later een ECHTE vroege Jenneke en een ECHTE tante Jannie. Die gaan helemaal binnenlopen dan.). ;-)

Wegens ruimtegebrek hangt mijn kerstkaartenhart gewoon over mijn slinger met dierbaarheden heen.

Enne, Moos, zie jij wat er nog weer voor mijn kerstkaartenhart hangt?

Een zilveren slinger met 6 witte hertjes eraan. Als je ze leuk vindt: rennen naar Zeeman. Daar kost zo'n slinger nu maar 1 euro.

AANVULLING: O jee, o jee, aan de reacties te zien lijkt het net alsof dit blogje bedoeld is om bij jullie om kerstkaartjes te bedelen. Oeps, dat was de bedoeling niet!
Natuurlijk vind ik het hartstikke leuk dat ik kerstkaartjes heb gekregen en ga krijgen van medeblogsters. Maar toch hopelijk niet omdat jullie mij een beetje sneu vinden, want dat ben ik niet hoor!
En voor Moos: jammer genoeg lijkt het slingertje me niet zo geschikt om op te sturen (beetje kwetsbaar), anders had ik er ook wel eentje voor jou gekocht. Ze hadden er trouwens nog maar 2 toen ik eergisteren bij Zeeman was. Dus hopelijk ga je nog slagen. En zo niet: ach, dan komen er wel weer nieuwe hertjes ergens op je pad.

Ik heb trouwens gisteren besloten om niet naar Zweden af te reizen. Jammer, maar organisatorisch wel beter. Dan kan ik mijn huisje in Lelystad eindelijk weer bewoonbaar en gezellig maken na mijn verbouwinkje (dat een beetje uitliep) en al mijn resterende spullen inpakken en weghalen uit Almere.
Zodat ik daarna voortaan met een ontspannen gevoel naar Zweden kan gaan.

Bloemen zijn rood

Ongeveer 100 jaar geleden, toen ik nog in ons eerste huis met veel balibruin woonde, in de tijd dat er nog geen cd's waren, had ik een ELPEE. Nou ja, ik had er natuurlijk nog meer dan 1.
En die lp's draaide je op een pick-up (voor de jonkies onder mijn lezers).
En de lp waar ik het hier over wil hebben, heette Onderwege en was van Gerard van Maasakkers.

Ik hoop voor je dat je weleens van hem gehoord hebt en liefst dat je ook iets van hem gehoord hebt. Want dat gun ik je. ;-)

Ik vind Gerard van Maasakkers een woordkunstenaar. Hij kan in een enkel zinnetje zoveel zeggen.
Daarbij heeft hij ook een mooie stem, vind ik.

Maar nu even terug naar die LP uit 1982, Onderwege.
Daar staan prachtige liedjes op. En eentje daarvan hoorde ik toevallig vanavond weer eens en dat vind ik zo'n mooi liedje dat ik het graag aan jullie wilde laten horen.

Ik krijg het er nog steeds een beetje koud van, elke keer als ik het hoor.
Vooral omdat ik zelf in het onderwijs heb gewerkt en daar heb gezien dat er zoveel kinderen in een hokje worden geplaatst en belemmerd in hun mogelijkheden.

Omdat er hier veel creatieve mensen meelezen, verwacht ik dat er wel onder jullie zijn die zich ook geraakt voelen door dit liedje. Ik hoop het.

Wekelijkse Weggeef Woensdag #14

Daar zijn we weer voor de Wekelijkse Weggeef Woensdag.
Wie won de Zweedse kerstige give-away van vorige week????
Dat is geworden.....
XXXXX van het blog xxxxxxxxxxxxxxxx.
Ik weet eigenlijk niet precies waarom, maar ik vond dat zij deze keer moest winnen.

XXXXX, je kunt je adres aan me mailen via het mailformulier onderaan mijn blog. Dan hoop ik dat het lukt om de kerstspulletjes nog voor Kerstmis in je brievenbus te laten vallen.

De give-away voor de komende week is

Een handdoekhaakje in de vorm van een theepotje en daarbij een gehaakt 'mutsje' voor over een glazen potje of zo.
Ik had dat 'mutsje' over een pot met waxinelichtjes zitten, maar die pot heb ik laten vallen. Dus vandaar dat ik niet kan laten zien hoe het eruit hoort te zien. :-)
Hopelijk snappen jullie het zo.
Het haakje is ongeveer 10 cm lang en 8 cm breed en het 'mutsje' is ongeveer 15 cm breed en 9 cm hoog.

Wil je dit setje wel winnen? Laat dan hieronder een reactie achter.
Een link op je blog vind ik natuurlijk heel aardig.
Je kunt meedoen tot volgende week dinsdagavond (25 december, dan is het alweer Kerstmis, wat vliegt de tijd). En op 2e kerstdag maak ik de winnaar en de nieuwe give-away bekend. Tenminste, dat is de bedoeling.

Mijlpalen

Op mijn ouwe dag heb ik vandaag toch maar mooi nog 2 mijlpalen geslagen. :-)
Ik heb vandaag minstens 2 dingen gedaan die ik nog nooit eerder in mijn leven gedaan had.

De eerste was: rijden met een aanhangwagen (vol en leeg).
Al ruim 30 jaar heb ik mijn rijbewijs BE, maar verder dan het besturen van alleen een personenauto was ik nog nooit gekomen.

Ik vond het best eng, maar het viel erg mee. Weer iets overwonnen.

De tweede was: geheel eigenhandig in mijn eentje een bank in elkaar zetten.
Van het pakket openmaken tot en met het laatste schroefje vastdraaien.

En daarna nog de kussens erop leggen.
Het was even een klus, maar nu staat ie er. :-)

Misschien had ik ook nog een 3e mijlpaal, maar dat weet ik niet zeker. Ik heb namelijk vandaag al 3 muggen doodgeslagen. Ik weet niet of ik dat al eerder heb gedaan in december. Geen idee waar die beesten vandaan komen.

Goed bezig???

Toen ik de laatste keer in Zweden was, kreeg ik van Inger (de vorige eigenaresse van mijn Zweedse huis) deze 3 prachtige strengen wol van de schaapjes van haar moeder.

Ik liet ze hier al eerder zien.
Natuurlijk had ik reuze zin om er iets mee te gaan maken.
Dus toen ik de gehaakte colsjaals zag op het blog Lindevrouwsweb, haalde ik een dikke haaknaald tevoorschijn en begon te haken met 2 strengen tegelijk.

Ik dacht eerst nog: zal ik er eerst bollen van maken? Anders gaat het misschien in de knoop.
Maar nee hoor, ik had zo'n zin om te beginnen dat ik dat niet deed. En dussssss...... zien die mooie strengen er nu zo uit:

En dan heb ik die 3 bolletjes al uit de knoop verwijderd. Nog een aardig bergje te gaan dus.
Gelukkig is het wel goed voor je handen. Lekker zacht, dat schapenvet. :-)
Uiteindelijk is het verder nog nergens goed voor geweest ook, want ik vond het veel te stug worden met 2 draden, dus ik heb alles weer uitgetrokken en ga een nieuwe poging wagen met een enkele draad. Vanaf een bolletje, dat lijkt me wel verstandig.

Verder was ik afgelopen vrijdag in Breda bij een vriendin en daarna had ik nog een half uurtje tijd om naar een kringloopwinkel te gaan. Een ontzettend prettige, ik was er al eens eerder geweest.
En ook nu vond ik er in die korte tijd weer leuke spulletjes.
Dit was mijn grappigste buit, vind ik:

Een 'van-alles-wat-zakje' voor 50 cent. Daar houd ik van.
Hier zie je het hele zakje:

En dit zat erin:

Hihi, misschien koop je zoiets bij de Action voor 69 cent, maar dit is toch veel leuker.

Ik was eerst van plan om er iets voor mijn Wekelijkse Weggeef Woensdag #14 van te maken, maar dat wordt natuurlijk te kort dag. Ander keertje dan maar.
Iemand trouwens een idee wat dat kleine blauwe dingetje in het midden is????
Het is in elk geval geen kraal.

En vergeten jullie mijn Zweedse mini-give-away van deze week niet? Je kunt nog meedoen tot dinsdagavond.

Ik kom nog terug op mijn bericht van gisteren. Iedereen alvast bedankt voor de reacties.

Blogland

Ruim een jaar geleden begon ik met mijn blog, nadat ik eerst al een tijdje voornamelijk Belgische blogs aan het lezen en vooral bekijken was.
Wat een leuke zelfgemaakte dingen kwamen daar voorbij. Wat een inspiratie. En wat kunnen sommigen ontzettend goed schrijven!
Ik genoot er heel erg van, ook al las ik in die tijd af en toe een paar blogjes.
Achteraf gezien alleen de toen al zeer bekende blogs met veel volgers, zoals bijvoorbeeld Mme Zsazsa, Elisanna, Eloleo, Oon, Leven met Liv en ga zo maar door. Eigenlijk de blogs die iedereen waarschijnlijk wel kent.

Ik kreeg niet alleen inspiratie om zelf dingen te gaan maken, maar na een tijdje ook om daar zelf blogjes over te gaan schrijven.
Dus zo gedacht, zo gedaan. Mijn eigen blog werd geboren.
In eerste instantie met het idee om mijn eigen maaksels te laten zien en voor mezelf te bewaren.
Dit was mijn eerste blogje over iets zelfgemaakts:

En daarna werd ik langzaam maar zeker steeds verder Blogland ingezogen......

Ik ging steeds meer schrijven, ook over hele andere dingen dan zelfgemaakte.
En..... ik ging steeds meer blogs van anderen lezen en volgen.
En daar ontstaat nu een beetje een 'probleem' waarvan ik me afvraag of anderen daar ook 'last' van hebben.

Ik volg intussen zooooooveeeeeeel blogs, die ik allemaal ontzettend leuk vind om te lezen, dat ik er eigenlijk niet meer aan toe kom om ze allemaal regelmatig te lezen. :-(


Het liefst zou ik alle blogs die ik leuk vind elke dag lezen en dan ook nog even een reactie achterlaten. Maar dat blijkt gewoon niet te doen te zijn.
Dus regelmatig kom ik er nu achter dat ik zomaar minstens een week niet op een blog geweest kan zijn. En dat vind ik dan zo jammer.
Vooral als het een blog is van iemand die wel regelmatig een reactie bij mij achterlaat. Dan voel ik me zelfs bijna schuldig.
Hoe houden jullie dat allemaal bij???

Verder heb ik gemerkt dat ik inmiddels eigenlijk niet meer langsga bij de blogs van het begin.
Ik heb veel meer met gezellige, persoonlijke en afwisselende blogs. En daar zitten intussen ook heel wat Nederlandse tussen. Plus nog steeds een flink aantal Belgische.
Ik hou van blogs waar zelfgemaakte creaties afgewisseld worden met persoonlijke verhalen. Blogs die op mij spontaan en eerlijk overkomen. En dat blijken er heel veel te zijn.

Er komt nu nog veel meer in mijn hoofd op om over Blogland te schrijven, maar dat doe ik wel een andere keer. Anders wordt het hier veel te lang. En zit ik over een uur nog in mijn nachthemd..... ahum. Nu even tijd voor een douche dus. Later verder.

Fijne zondag allemaal!

Wekelijkse Weggeef Woensdag #13

Deze week alweer de 13e Wekelijkse Weggeef Woensdag.
Hopelijk brengt dit getal geen ongeluk maar gaat iemand er juist heel gelukkig van worden.
Want wat geef ik deze week weg?

Een Zweeds kerstig pakketje.

Het bestaat uit een gehaakt hartje, een kerstkaboutertje van wol, een Zweedse kerstkaart en 2 plaatjes.
Alles is in Zweden gekocht en heeft een hoog Jul-gehalte. Jul is Kerstmis in het Zweeds.
Op de kaart zie je een Jultomte naar een rendier zwaaien en ook op de kleine kaartjes zie je er nog een paar.

Wil je dit Zweedse kerstpakketje winnen? Laat dan een reactie hieronder achter en wie weet komt het nog net voor Kerstmis jouw kant op.
Je kunt meedoen tot dinsdagavond 18 december. (o, o, o, wat gaat de tijd snel!)
En als je een link op je blog plaatst, vind ik dat natuurlijk heel fijn.

En wie heeft het kitschy kitschy lijstje van vorige week gewonnen?????

Dat is geworden: XXXXX van het blog xxxxxxxx.
Gewoon omdat ik blij ben dat zij überhaupt weer mee KON doen!

12-12-12-12-12 om half 1

Oeps, had ik helemaal bedacht dat ik hier om 12.12 uur een berichtje wilde plaatsen in het kader van de weggeefactie 12-12-12-12-12, was ik weer zo druk bezig met andere dingen dat ik het vergat.
Nou ja, dan maar om half 1 iets weggegeven.

Ik wil graag een kaarsje opsturen naar Jenneke en haar zus Hester en hun families, omdat ze vandaag de lieve hond Lady moeten laten inslapen waar ze allemaal heel veel van houden.

Rust zacht, lieve Lady en ren vrolijk en zonder pijn en zorgen rond in de hondenhemel!

Heel veel sterkte voor Jenneke en alle anderen. Het is afschuwelijk om zo'n lieverd te moeten missen.

Loppisfynd oftewel Zweedse kringloopschat

Weten jullie nog dat ik begin november zo ontzettend mijn slag sloeg bij de Erikshjälpen dat ik zelfs een winkelwagen nodig had?
Een van de dingen die ik toen kocht en ook voor mij een verrassingspakket was, was dit mysterieuze pakket.

Het was iets met vilt en hout. Het zat ingepakt in plastic en ik had geen idee wat het was.
En ook niet wat er precies in zou zitten dus.
Maar voor 20 kronen (is ongeveer € 2,50) kon ik het niet laten liggen en liet ik me graag verrassen.

En ik had er geen spijt van, want dit kwam er tevoorschijn:

Een werktekening en patroonblad, vilten lapjes, naturelkleurige stof, een stift, kraaltjes, een plaatje board en een houten lijst.

En dit kun je ermee maken:

En Kanin-tavla oftewel een konijnenschilderij. Van vilt dan natuurlijk.

Ik dacht eerst dat er bruin vilt ontbrak, maar op de patroondelen staat dat de konijnen groen moeten worden. :-)

Wie weet ga ik het ooit nog eens maken. Ik vind het wel een wandkleed met een hoog nostalgie-gehalte. Het zou zomaar best al oud kunnen zijn.

 Kortom: een echte loppisfynd. Oftewel een Zweedse kringloopschat.

Ik had nog meer leuke dingen, maar die bewaar ik voor later. Hihi, stel je voor dat ik anders straks niks meer te bloggen heb.

Op bezoek bij....

Afgelopen donderdag had ik een drukke dag.
Eerst moest ik mijn auto ophalen bij de garage. Daar had ik hem de vorige dag gebracht om er winterbanden onder te laten zetten. Dat leek me wel verstandig met het oog op mijn reisjes naar Zweden.
Eigenlijk zou hij woensdag al klaar zijn, maar helaas was dat niet gelukt.
Dus eerst langs de garage (een medewerker had mij woensdag thuisgebracht en kwam mij donderdag weer ophalen, dat was wel goede service) en daarna door naar Den Haag.

Daar ging ik op bezoek bij de baasjes van Noortje, het hondje waar ik in Almere elke donderdag mee ging wandelen. Helaas zijn zij naar het 'verre' Den Haag verhuisd.

Ik had er reuze zin in om ook Noortje weer te zien. Maar helaas liep dat anders.
Noortje was vlak voordat ik aankwam aangereden door een auto. Die notabene doorgereden was.
Dus Noortje was bij de dierenarts, samen met haar baasje. Alleen haar vrouwtje was thuis om op mij te wachten.

Het bleek dat de heup van Noortje aan 1 kant uit de kom was. En ze moest ter observatie bij de dierenarts blijven voor het geval ze ook inwendig letsel zou hebben.
Zo zielig! Ook voor haar baasjes trouwens.
Gelukkig lijkt het erop dat ze verder niets aan het ongeluk overgehouden heeft.
En haar heup is vrijdag geopereerd en zit nu met een schroef vast.

Het was dus een heel ander bezoekje dan gepland. Maar toch nog gezellig.

Omdat ik na mijn bezoek aan Den Haag had afgesproken met de vrienden van de pannenlappen ;-) die in Amstelveen wonen, kwam ik op het volgende idee:

Het kerstbordje van mijn Wekelijkse Weggeef Woensdag #9 was gewonnen door Monique, oftewel Moos van het blog Moos en haar moosies.
En zij woont in Amsterdam, dus vlakbij Amstelveen.
En ik was een beetje bang om het bordje op te sturen. Want je weet maar nooit of het dan heel aankomt.
Dus ik vroeg aan Monique of ik het op mijn route van Den Haag naar Amstelveen even langs mocht brengen. En dat mocht!
En ik kreeg zelfs een kopje thee van Monique en maakte kennis met haar beestenboel èn met haar man die net voordat ik weer weg wilde gaan thuiskwam.

En als grote verrassing kreeg ik ook nog een cadeautje van haar.

Een echte Moos-hartjes-sleutelhanger.
Mooi verpakt in een zakje en met een handgemaakt label eraan.

De sleutelhanger gaat mijn sleutels bij elkaar houden.
En het label met hartje heeft een plekje gekregen aan mijn slinger.

Na Monique snel door naar Amstelveen waar ik lekker eten kreeg en een gezellige avond had.
En tenslotte weer terug naar mijn huisje in Lelystad. Gelukkig weer veilig thuisgekomen.

Zweedse pannenlappen, langlopend project

Het begon al een hele tijd geleden, toen ik dit boekje ruilde met Ingrid van het blog Ing-Things.

Het leek mij een leuk plan om daar pannenlappen uit te haken voor de vriendin die mij uitgenodigd had om een weekje te komen logeren in hun Zweedse huis.
Gelukkig vond zij dat ook.
Ze koos het allereerste patroon in het boekje en de kleuren rood en wit.

Ik begon te haken in en bij hun huis in Värmland. En na een week had ik de eerste pannenlap af.

En was al mijn witte katoen op.
In Nederland kocht ik een nieuwe bol witte katoen. En die nam ik mee toen ik eind augustus weer naar Zweden vertrok om huizen te gaan kijken. En ook de rest van de rode katoen natuurlijk.

Ik haakte voor en in mijn tentje.
En op een bankje bij een meer, in de avondzon.

Alle wolletjes die ik meegenomen had, had ik in de tas gestopt die ik gewonnen had bij Sarah. En sindsdien is dat mijn haaktas.

Tijdens mijn kampeervakantie kreeg ik de tweede pannenlap af. En met maar NET genoeg garen.
Ik heb van het rood helemaal niks meer over (het lusje van de 2e pannenlap is dan ook alleen met lossen gehaakt en niet met ook nog een randje vasten zoals bij de 1e) en van het wit nog maar ongeveer een meter. Dus dat was op het nippertje.

Omdat ik bij de eerste pannenlap de draden niet had meegehaakt bij het kleurwisselen, liepen daar allemaal draden aan de achterkant. Dat is natuurlijk een beetje lastig bij een pannenlap. Dus daar moest een lapje achter gezet worden, vond ik.
En dan dus ook bij de andere, anders was het geen setje meer.

Doordat ik het nogal druk had, kwam het er maar niet van om de lapjes erop te naaien.
En zodoende gingen de pannenlappen weer mee toen ik eind oktober naar Zweden afreisde.
Toen was ik zo snugger om geen lapje stof mee te nemen dat erbij paste.
Maar gelukkig vond ik een geschikt lapje bij een van de loppis.
En vervolgens kwam het er helemaal niet van om de pannenlappen in Zweden af te maken.

Dus alles maar weer mee naar Nederland genomen en afgelopen dinsdag eindelijk eindelijk de lapjes aan de pannenlappen gemaakt.
Dus nu zijn ze af.

Doordat ik met dikke katoen gehaakt heb, zijn ze nogal groot geworden. Maar op zich is dat eigenlijk best handig.

Donderdag heb ik ze aan mijn vriendin gegeven. En ze was er heel blij mee. Dus dat is leuk.

Dit was een behoorlijk langlopend project met een flink Zweeds tintje. :-)
En in de kerstvakantie verhuizen de pannenlappen weer naar Zweden om daar te blijven.