Zodra je de stad Schwerin uitrijdt naar het zuiden, kom je weer op een mooie weg door velden en bossen.
En door kleine dorpjes. Dat is nog een beetje opletten trouwens, want in Duitsland staat er alleen een geel bord met de plaatsnaam erop om aan te geven dat je de bebouwde kom binnenrijdt. Er wordt geen snelheid aangegeven, maar er staan regelmatig camera's.
Het is in Duitsland niet toegestaan om een cameraverklikker in je navigatie te hebben. Zelf opletten dus.
Vrij snel zag ik de kerktoren van Warsow opdoemen.
Toen ik erlangs reed, zag het er wel pittoresk uit, dus ik parkeerde de auto en ging even kijken.
En door kleine dorpjes. Dat is nog een beetje opletten trouwens, want in Duitsland staat er alleen een geel bord met de plaatsnaam erop om aan te geven dat je de bebouwde kom binnenrijdt. Er wordt geen snelheid aangegeven, maar er staan regelmatig camera's.
Het is in Duitsland niet toegestaan om een cameraverklikker in je navigatie te hebben. Zelf opletten dus.
Vrij snel zag ik de kerktoren van Warsow opdoemen.
Toen ik erlangs reed, zag het er wel pittoresk uit, dus ik parkeerde de auto en ging even kijken.
Het bleek een vrij bijzonder kerkje te zijn, opgebouwd uit verschillende soorten steen en architectuur.
Gedeeltelijk gewone baksteen, gedeeltelijk keien en gedeeltelijk vakwerk.
Op deze foto (niet van mij, maar van internet) kun je dat beter zien, omdat daar de bomen kaal zijn.
Er hing ook een bordje met wat informatie over de kerk.
Ik vond het wel bijzonder zoals de keien op elkaar gemaakt waren.
Rondom de kerk loopt een schattig straatje met grote bomen.
Het was er heel stil, op veel vogelgeluiden na.
Er stonden een paar huizen met grote tuinen. Prachtig om daar te wonen.
Aan de overkant van de weg stond een leuke bushalte.
Mijn auto stond geparkeerd bij de dorpskroeg.
En zo was er in een dorpje van niks toch eigenlijk best iets te zien.