dinsdag 31 december 2013

Jaaroverzicht #2

En dan hier het vervolg van mijn maaksels van het afgelopen jaar.


Haha, ik geloof dat ik het in juli heel druk had met andere dingen dan handwerken.
Dit was de enige foto die ik kon vinden.
Een granny square, gehaakt achter de bar tijdens een kantinedienst.




Oktober was ook niet echt een productieve maand.



Maar november en december daarentegen.....

Al met al heb ik toch best aardig wat gemaakt het afgelopen jaar.
Niet over alles heb ik hier iets verteld.
En waarschijnlijk heb ik ook nog dingen gemaakt waar geen foto's van zijn.
Voor mij is het hele overzicht een leuke herinnering.

Ik wens iedereen een heel gezellige Oudejaarsavond en vooral een heel goed 2014.

maandag 30 december 2013

Jaaroverzicht #1

Overal waar je nu kijkt, is het de tijd van terugblikken.
Daarom leek het mij leuk om eens voor mezelf op een rijtje te zetten wat ik dit jaar eigenlijk allemaal geknutseld had.

Hier komt de eerste helft van het jaar:







Het viel mij eigenlijk een beetje tegen.
Ik dacht dat ik veel meer gemaakt had.
Misschien in de tweede helft van het jaar nog?

Ik zag wel bij het doorbladeren van al mijn fotomappen dat ik ook veel geschilderd heb.
En best veel uitstapjes gemaakt.
Dus daar is ook wel de nodige tijd in gaan zitten.

zondag 29 december 2013

Ik recykleer ook nog

Recykleren. 
Van iets bestaands iets nieuws maken.
Sommigen zijn er supergoed in. Ik noem geen namen..... we kennen er allemaal wel minstens eentje.

Soms doe ik er ook aan mee.
Bijvoorbeeld:

Ik kocht een gebreide sjaal bij de kringloop.


Die zag er nog als nieuw uit. En het leek me een mooi wolletje.
Dus ik haalde de sjaal uit.


Dat leverde me 2 bollen wol op.
En van de grote bol maakte ik een kerstcadeautje:


Ik werd trouwens zelf ook erg verwend met kerstcadeautjes (julklappar).


Dit zat er in de pakjes:


Ik ben heel blij met alle lieve mensen die ik hier in Zweden in zo korte tijd heb leren kennen!
Ze hebben er samen voor gezorgd dat mijn eerste kerst hier in mijn eentje absoluut niet eenzaam was.

In het kader van Retro uit eigen kast zal ik ook nog even mijn kerststal laten zien.


Deze heb ik zelf in elkaar geknutseld in 1980, het eerste jaar waarin ik voor de klas stond op een school in Rijswijk. De kinderen van toen zijn nu allemaal al rond de 40. Haha, zouden ze zich die kerststal nog herinneren? Vast niet.
Hij komt uit een boek dat ik toen ergens gekocht had. Het kerstverhaal stond erin en er zaten bouwplaten in om alle figuurtjes van te maken.
Met veel geduld heb ik die uitgeknipt en in elkaar geplakt.
De stal zelf is gemaakt van een schoolmelkdoosje.
Sindsdien is de stal al heel wat keren opgezet, dus niet alles is meer helemaal heel.
Vooral toen mijn eigen kinderen klein waren, is er het een en ander soms iets te hard vastgepakt. Dus hier en daar ontbreekt iets of zitten dingen met plakband vast.
De kribbe is door zijn hoeven gezakt.
Maar toch blijft deze simpele kerststal me dierbaar vanwege alle herinneringen die eraan vast zitten.
Daarom is ie meegesleept naar Zweden en staat ie nu te pronken onder mijn boom.

zaterdag 28 december 2013

Handschoenen met hindernissen

Of: hoe een patroon uiteindelijk kan leiden tot een eigen creatie.

Ik wilde graag nog snel een kerstcadeautje (julklapp) maken voor Inger en ik vond op internet deze vingerloze handschoenen:


Er stond bij dat je die heel snel kon maken. In 1 avondje klaar.
Dus dat was helemaal mooi.

Wolletjes genoeg en ik koos een bol donkerblauw.
Snel aan de slag.
Alleen.... donkerblauw is heel donker. En het is hier (zelfs overdag) ook vrij donker. 
En mijn ogen worden nogal bejaard.
Zelfs met daglichtlamp en leesbril kon ik het gewoon niet goed zien.
Dus het donkerblauw maar weer uitgetrokken en een bolletje paars gepakt.
Dat kon ik in elk geval beter zien.

In het patroon staat dat je steeds een rij stokjes moet haken en dan een rij halve vasten.
Daarbij moet je in de achterste helft van de steken haken.
En daar ging het fout.
Het lukte mij niet om netjes in de rij halve vasten te haken, waardoor ik niet van die mooie reliëfstrepen op het haakwerk kreeg.
Na tig keer opnieuw beginnen, gaf ik het op
Ik bedacht dat ik ook gewoon alleen stokjes kon haken en dan later rijen lossen (kettingsteken) daaroverheen. Dat geeft ongeveer hetzelfde effect.
En zo haakte ik de eerste handschoen en begon vrolijk aan de tweede, want zo schoot het lekker op.

Gaandeweg de tweede handschoen, kreeg ik het idee dat ik het niet ging halen met de paarse wol.
Zucht.....
Daar moest dus een oplossing voor komen.
Een ander kleurtje erbij dan maar. Lekker fel neonroze.
Een leuke combi. 
Alleen: dan moeten wel allebei de handschoenen daarmee gehaakt zijn natuurlijk.
Je raadt het al: handschoen 1 werd grotendeels uitgetrokken.

Omdat ik geen zin had om helemaal opnieuw te gaan beginnen, liet ik 5 rijen stokjes intact. 
Daarna haakte ik 2 rijen met roze, 1 rij paars en weer 2 rijen roze.
Toen kwam ik erachter dat je op die manier niet het duimgat kon openlaten in de aan elkaar te naaien naad.
Er moest dus een duimgat in het haakwerk gehaakt worden. En nog wel in spiegelbeeld bij beide handschoenen. Dat lukte.
Alleen zitten ze niet allebei op dezelfde plaats, doordat ik blijkbaar nog niet zo goed tot 10 kan tellen.
Maar een kniesoor die daarop let. Toch?


Nadat ik allebei de basislapjes klaar had, had ik nog maar een heeeeeel klein bolletje paars over.
Hopelijk kon ik daar nog wel de reliëfstrepen mee maken die zigzag over de bovenkant moesten komen.
Pfffff, dat lukte. Op het nippertje.
Dit was alle paarse wol die ik nog over had:


Ook het in elkaar zetten moest dus met de roze wol.
Ik haakte eerst vasten langs de ene kant.
Daarna maakte ik de naad, ook met vasten.
En tenslotte haakte ik nog een schulprandje langs de kant waar de vingers uit de handschoenen komen.

Pjew pjew pjew, een project met zweetdruppeltjes in plaats van een snelklaarprojectje!
Maar uiteindelijk zijn ze nog best leuk geworden.


Alleen niet meer voor Inger, die kreeg een kerstlichtje.


Dat was een stuk makkelijker en sneller gemaakt.

Ik ga de handschoenen nog een keer met dikke wol proberen te maken.
Kijken of dat makkelijker gaat.
P.S. Geprobeerd, maar ook dat werd niks.
Ik vind het gewoon niet lekker haken, dus ik ben ermee gestopt.

dinsdag 24 december 2013

Kerstwensen

Deze is voor iedereen die Nederlands kan lezen:


Och den här är för alla som talar svenska:



maandag 23 december 2013

Het lelijke, vieze, oude kastje

Er was eens een tamelijk lelijk en erg vies oud kastje.
Dat werd door iemand gekocht voor 40 kronen (is ongeveer 5 euro). 
Er hoorde zelfs een bovendeel bij, maar dat paste niet in de auto, dus mocht eenzaam achterblijven bij de groezelige verkopers. Best zielig eigenlijk.

Het onderste deel van het kastje mocht eerst niet binnenkomen bij de nieuwe eigenaar, maar moest buiten wachten op een schoonmaakbeurt. Plus een opknapbeurt.


Gelukkig was het toen nog september, dus het kastje had het niet koud.
Het was helemaal van echt hout, dat had de nieuwe eigenaar al wel gezien.
Dus daar kwam de schuurmachine en die maakte het kastje een beetje kaal.


Je kunt zien dat de handgreepjes van de laatjes al verwijderd waren.
Ook die moesten eerst in bad.

Daarna kwam de doek met ammonia langs en vervolgens ging er een pot witte verf open.
Met kwast en roller werd de eerste laag verf op het kastje aangebracht.




Ook op de laatjes natuurlijk.
En nog een tweede laagje verf.


Op sommige delen zelfs 3 laagjes verf.
Toen die allemaal droog waren, kwam er eerst een stofzuiger en daarna een emmer met sop in de buurt.
Daarmee werd het hele kastje van binnen en van buiten onderhanden genomen.
O, wat knapte het daarvan op.
De handgreepjes waren inmiddels ook in bad geweest en weer opgedroogd.
Dus die mochten terug op de laatjes gezet worden.


Jammer genoeg was er 1 handgreepje niet meer helemaal compleet.
Dat mocht bovenaan op het middelste laatje komen.
En zo begon het lelijke, vieze, oude kastje eigenlijk best een mooi en schoon kastje te worden.
Oud was het natuurlijk nog steeds, maar dat zag je bijna niet meer.


Nu mocht het kastje binnenkomen.
Er werd zelfs een ander kastje voor naar een minder opvallende plek verbannen.
Dat was toch wel erg leuk voor het kastje, dat daar dan ook een goed gevoel van kreeg.
Het staat nu recht voor de ingang van het huis te pronken. En wordt als eerste gezien door iedereen die binnenkomt. Wat een eer!


Het past precies op de plek waarvoor het bedoeld was.
En daar is de nieuwe eigenaar heel erg blij mee.
Daarom mogen er steeds andere dingen bovenop het kastje staan.
Eerst stond er dit:


En nu het bijna Kerstmis is, staat er dit:


Wie weet wat voor mooie toekomst het eerst zo lelijke en vieze kastje nog tegemoet gaat?

zondag 22 december 2013

De kortste dagen

Gisteren en eergisteren waren hier de kortste dagen van het jaar.

http://www.sunrise-and-sunset.com/nl/zweden/tingsryd/2013/december

Officieel was het 6 uur en 49 minuten licht.
Maar omdat het regenachtig en erg bewolkt is, lijkt het alsof het eigenlijk niet echt helemaal licht wordt.
En vanaf een uur of 3 's middags valt de duisternis alweer in.
Dan is het hier nog maar Zuid-Zweden.
In het noorden wordt het echt niet licht overdag. Ik heb dat nog nooit meegemaakt, maar het lijkt me wel raar. Net zoals 24 uur licht in de zomer me raar lijkt.
Wie weet ga ik het ooit nog eens meemaken.

In deze donkere tijd doen de mensen hier in Zweden er alles aan om licht in de duisternis te brengen.
Overal zie je kerstverlichting.
Kerstmis (het heet hier Jul) is ook zo ongeveer het belangrijkste feest van het jaar.
Met cadeautjes op kerstavond (julafton) en traditioneel eten (julbord).

Het is in Zweden ook heel gebruikelijk om je hele huis in kerstsfeer te brengen. 
Onder andere door speciale kerstgordijnen op te hangen en overal kerstkleedjes neer te leggen.
Ik vond dat altijd maar een beetje tuttig eigenlijk.
Maar omdat Inger (waar ik het huis van gekocht heb) heel veel kleedjes en gordijntjes voor mij heeft achtergelaten, heb ik die nu toch tevoorschijn gehaald. Een beetje integratie moet kunnen toch? ;-)

Dus dit is het geworden:


Dit zie je als je binnenkomt. Op mijn opgeknapte kastje. (ik wilde een link zetten naar mijn bericht over het opknappen van dit kastje, maar het blijkt dat ik er hier helemaal nooit over verteld heb, haha)
De kerstwens is van Annika Svensson, waar ik wel over vertelde.


Kerstkabouters (jultomtar) op het gordijntje voor het raampje in de hal.
En natuurlijk een adventsljusstake voor het raam. Die zie je hier echt overal.


Kerstgordijnen in de keuken.


Mijn kerstboom. Hierheen verhuisd vanuit Nederland.
En daaronder mijn kerstcadeautje (julklapp) van Inger en Gert, dat ik pas op kerstavond mag openmaken.


En mijn uitzicht van achter de computer.
Haha, ik voel me bijna Zweeds worden.

P.S. Hier nog een link naar een leuke informatieve site over daglengte.

zaterdag 21 december 2013

Hoogste tijd

Inderdaad, hoogste tijd om hier weer eens iets van me te laten horen en zien.
Dus dat ga ik nu maar snel doen.

Inmiddels heb ik de reis naar mijn huis in Zweden weer gemaakt en heb ik wat meer rust en tijd.
Voordat ik wegging, haakte ik een aantal dingen op bestelling.
Ik liet jullie daar in mijn vorige blogje al een tipje van zien. 
Tjee, dat is dus gewoon 3 weken geleden! Dat is lang.
In die tijd ben ik eigenlijk ook nauwelijks bij anderen langs geweest om blogs te lezen. 
Hopelijk wordt dat nu weer beter.
Ik zag op Facebook al dat ik niet de enige ben die de laatste tijd slecht aan Blogland toekomt. 
Gelukkig maar.

Hier dus wat maakseltjes van de laatste tijd.


Van deze bolletjes maakte ik dit mutsje:


En daarna van andere bolletjes, waar ik geen foto van maakte, nog dit mutsje:


Het garen is van de Action. Met een dubbele draad vind ik het lekker haken. Een enkele draad vind ik te dun en niet fijn haken.

Ik maakte ook nog sneeuwpopjes van fluffy sokken:


Een razendsnel projectje met grappig resultaat.
Ik heb nog meer van deze sokken, dus misschien volgen er meer.

Verder maakte ik een paar waxinelichtjes voor kerst:




De inktvisjes die op mijn bank zaten, verdwenen in tasjes.


Het tasje rechts op de foto heb ik inmiddels afgegeven. 
De inktvisjes die daarin zitten, gaan naar kindjes in Ystad.
Het andere tasje ga ik na de kerst een keer afgeven in het ziekenhuis van Växjö.
Iedereen die een of meerdere inktvisjes gemaakt heeft: heel hartelijk bedankt.

En mijn bank.....


Die is weer leeg en saai en wacht op een nieuwe lading inktvisjes.
Dus maar hopen dat er nieuwe gaan binnenstromen als ik terug ben in Nederland.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...