woensdag 27 februari 2013

Blogsters-ontmoetingsdag

Ik ben voorlopig even heel stil hier, zowel met schrijven als met lezen, dus al helemaal met reageren.
Ik heb het heel druk met het regelen van een aantal (niet zo leuke) zaken.
Als ik weer meer tijd heb, ga ik me ook weer bezighouden met de organisatie van de Blogsters-ontmoetingsdag. Dus dan horen jullie daar meer over.
Misschien is het handig als jullie wel alvast via een reactie laten weten:

a. of je er in principe aan mee wilt doen (of niet, dan is dat ook maar duidelijk)
b. of je een voorkeur hebt voor een bepaalde dag (of dat het je niet uitmaakt)
c. of je ideeën hebt over WAAR we het kunnen organiseren.

Er zijn tot nu toe 2 voorstellen binnengekomen over waar we het eventueel kunnen doen.
De ene is in het zaaltje van een speeltuin in Haarlem-Noord en de andere is in de Betuwe bij Esther van het blog Espiratie (en nog andere blogs).
Beide plekken zijn met openbaar vervoer niet super makkelijk bereikbaar. Maar de tuinderij van Esther en haar man is natuurlijk wel een prachtige plek. Dus wie weet kunnen we dan iets regelen met het ophalen van de openbaar-vervoer-reizigsters?

Ik zit ook nog te denken aan een locatie in Almere of Utrecht bijvoorbeeld. Er moeten vast wel ergens goedkope, goed bereikbare zaaltjes bestaan toch?

Ik hoop van jullie te lezen! 
Ook van de Belgische blogsters. Uiteraard zijn jullie ook van harte welkom. 
Als jullie bij elkaar in de buurt wonen, moet er wel een carpool te regelen zijn toch???




zondag 24 februari 2013

Het vervolg van de reis

Omdat ik al om half 8 op mijn kamer in Ferienhof Budach was, had ik nog alle tijd om iets te doen. 
Bij gebrek aan internet (dat kun je natuurlijk niet ook nog verwachten op een goedkoop adresje) begon ik aan een nieuw haakprojectje dat ik uit mijn hoofd kon doen.


Ik ga nog niet verklappen wat het wordt, maar het wordt in elk geval gehaakt van de rode wol die van 'het dekentje' is afgekomen. De zwarte wol komt uit mijn wolletjesvoorraad.

Daarna las ik nog wat in het boek dat ik van mijn dochter voor mijn verjaardag kreeg en toen gingen de oogjes toe. 

Op donderdagmorgen kon ik op mijn gemakje opstaan en mijn spullen weer inpakken voor de rest van de reis. Het pension ligt heel landelijk, dus dit was het uitzicht uit het raam van de gemeenschappelijke keuken:


Links een duif en rechtvooruit een verlaten vogelnest. Daarachter landerijen waar nog niks op stond. 
En..... geen sneeuw te bekennen. Daar was ik blij mee, want op een schone weg rijd je toch een heel stuk makkelijker.

Maar nee hè, toen ik mijn spullen in de auto ging zetten, begonnen er kleine sneeuwvlokjes te vallen. En omdat het onder 0 was, bleven die liggen. En het werden er meer en meer en meer......

Ik ging voordat ik aan mijn reis naar Nederland ging beginnen eerst nog even (een klein stukje terug richting Denemarken) naar Handewitt om daar boodschappen te gaan doen. Voor mezelf en voor anderen lekkere en nuttige dingen kopen die in Nederland niet te koop zijn of veel duurder. 
En ik vind dat gewoon leuk om te doen.

Terwijl ik daarnaar op weg was, sneeuwde het lustig door. Voordat ik het dorp uit was, lag er al een aardig laagje op de weg. En het was glad! Oeps, dat was niet mijn bedoeling.
Omdat ik mensen beloofd had om spullen uit Duitsland mee te nemen, ging ik toch maar. Hoewel ik eerst twijfelde of ik niet beter gelijk richting Nederland kon rijden.
Uiteindelijk bleek dit een goede beslissing, want in de tijd dat ik boodschappen deed, waren de Duitse strooiwagens in actie gekomen en was de snelweg in elk geval schoon. Ook al sneeuwde het nog steeds flink.
Het rare was dat het na ongeveer 100 km rijden stopte met sneeuwen en daar lag ook helemaal geen sneeuw. Dus kennelijk was het winterweer alleen over het noordelijke puntje van Duitsland gegaan.
Ik heb zelfs stukken met mijn zonnebril op gereden! 
Dat was een tijdje geleden: de combinatie van zon en geen sneeuw. Heel fijn!

Van dit deel van de reis heb ik geen foto's gemaakt, want dat vond ik een beetje te gevaarlijk. Op de Duitse snelweg wordt, zoals bekend, 'nogal' hard gereden. En dat vraagt concentratie.

Precies vlak voor Hamburg hield mijn cruise control het weer voor gezien. Slechte timing, want nu moest ik heel Hamburg voorbij zonder. En daar ben ik nogal slecht in, dus dat reed niet fijn.
Gelukkig verliep de rest van de reis voorspoedig.
Ergens halverwege Duitsland verloor ik de laatste rest Zweedse sneeuw vanaf mijn autodak. 
Dat vond ik wel grappig.

Via de mail had ik nog met mijn zus afgesproken die in Emmer-Compascuum woont. Ik ging gezellig even bij haar langs, want het lag toch zo'n beetje langs mijn route. Normaal zien wij elkaar bijna nooit, omdat we best ver van elkaar af wonen. Dus dit was een mooie gelegenheid.
We hebben gezellig samen gegeten en een beetje bijgekletst.
Daarna nog een laatste stukje rijden en aan het eind van de avond stapte ik weer in mijn eigen bedje in Lelystad.


O, o, o, wat zag mijn trouwe bolide eruit. Die heeft wat smurrie over zich heen gekregen.
En daarom mocht hij (of zij?) als beloning op vrijdag lekker door de wasstraat.


En kijk eens wat er (behalve een paar niet zo leuke rekeningen) op mij lag te wachten toen ik donderdagavond laat thuiskwam?


Toffe post uit Blogland. Daarover later meer.

Krijg nou wat....

Als je op een park woont waar alle huisjes hetzelfde postadres hebben, gaat er weleens iets fout.
Want kijk eens wat ik gisteren in 'mijn' postvakje vond:


Een opengemaakte enveloppe met daarin nog een andere, die niet open was.
Beide enveloppen waren alleen geadresseerd aan 'Ria', zonder achternaam of Aankleedpopje. ;-)
En blijkbaar zijn er hier op het park meer hondjes die Fikkie heten, dus deze enveloppen zijn bij haar terecht gekomen.

We krijgen de post hier niet bij onze huisjes. Maar alle post wordt door de beheerder gesorteerd in postvakjes op eerste letter van de achternaam.  De beheerder weet mijn oude en mijn nieuwe achternaam en ook dat ik Aankleedpopje ben. Dus die post komt (hopelijk) allemaal bij mij terecht.
Waarom deze 2 enveloppen er zo lang over gedaan hebben om alsnog in het postvakje K terecht te komen, is mij nog een raadsel. Maar daar kom ik nog wel achter. Waarschijnlijk was de andere Ria een tijd(je) niet hier. Wat niet zo raar is, want de meeste huisjes worden hier in de winter niet gebruikt.

Nou ja, so be it. Ik was natuurlijk wel benieuwd naar de inhoud van deze vertraagde post.
En dat was


Een kerst/nieuwjaarskaart met gehaakte ster van Agnes van het blog Mijn tijdverdrijf en een verrassingsenvelop met een mooi wijs gedicht en nijlpaardenetiketten van Carla van het blog Maaksels van Carla K.
Dames: met aardige tot flinke vertraging alsnog: heel erg bedankt voor jullie lieve post.

zaterdag 23 februari 2013

De reis is weer volbracht

Donderdagavond laat ben ik weer bij mijn huisje in Lelystad gearriveerd.
Voor wie wil lezen hoe de reis (met hindernissen) gegaan is, zal ik hier een verslagje schrijven.

Op dinsdag was het al de hele dag aan het sneeuwen en dat hield maar niet op. Er was zeker wel 10-15 cm gevallen. En het sneeuwde nog steeds toen ik woensdagochtend zou vertrekken. Daarom had ik besloten om zoveel mogelijk via de 'grote weg' te rijden, aangezien die het beste schoongehouden wordt.

Ik had geen haast om op pad te gaan, want ik zou maar tot Noord-Duitsland hoeven te rijden, aangezien ik daar een overnachting geboekt had. Dus ik was nog lekker bezig in mijn huis met onder andere een geschilderd kastje terug in elkaar te zetten toen mijn telefoon ging: Inger.
Ze vroeg of ik al onderweg was en ik zei: Nee, want ik doe rustig aan.
Ze zei dat ik daar dan maar blij om moest zijn, want er was een ernstig ongeluk gebeurd precies op de weg die ik van plan was te gaan rijden. En die weg was dus afgesloten.


Dit kon ik erover vinden op internet. Er staat o.a. in dat er 1 dode en 2 ernstig gewonden waren. De weg bleek de hele dag afgesloten.
Daarom besloot ik om een andere route te nemen. En dat betekende een route over kleinere wegen. En die worden minder goed schoongehouden. Nou, dat heb ik geweten....
Toen ik nog geen half uur onderweg was, was de weg zo glad dat ik maar maximaal 50 kon rijden. Daardoor werd ik wel een beetje zenuwachtig, want hoe lang zou dat nog duren?
En bovendien: zo prettig rijden is het nou ook weer niet op een spekgladde weg.

Gelukkig werd het na ongeveer een half uurtje beter en kon ik er wat meer vaart in zetten.
Ik reed de hele tijd door een soort kerstkaart, want er lag behoorlijk wat sneeuw.
Maar hoe zuidelijker ik kwam, hoe minder wit het landschap was.

Nog een keertje 'mijn straat'.


Hier moest ik even stoppen omdat mijn contactlens verwisseld moest worden. Die had er geen zin meer in. Gelukkig heb ik altijd een reserve bij me.
Eenmaal in de buurt van Lund was er bijna geen sneeuw meer te bekennen.
En zo kwam het dat ik over de eerste 200 km ruim 3 en een half uur deed. Niet echt opschieten dus.
Ik stopte even bij de McDonalds waar ik ook op de heenweg gestopt was. Ik wilde daar iets gaan kopen, maar er kwam helaas net een grote familie binnen die heel veel wilde bestellen. 
Dus ik ging maar gauw verder.


Nog 347 km te gaan.

Nu de Öresundbrug op vanaf de Zweedse kant.
En dan zie je dus het bord Danmark halverwege de brug.
In Nederland weten we wat files zijn, maar in Denemarken kunnen ze er ook wat van. Dit is in de buurt van Kopenhagen.
Van de Storebeltbrug kon ik geen foto maken, omdat ik toen mijn telefoon liet vallen. Dat was jammer, want er was juist zo'n mooie lucht op dat moment. :-(

Dat werd dus weer even stoppen op een parkeerplaats om mijn telefoon te pakken.
Ik zag dat ik de enige was die nog met sneeuw op het dak rondreed. Dus daar maar even een fotootje van gemaakt.


Het laatste stuk moest ik nog een paar keer stoppen omdat mijn cruise control dienst weigerde. En dat is vervelend, want ik ben daar heel erg aan gewend. Het rijdt zoveel makkelijker.
Het gebeurt wel vaker. Ik ben er ook al voor bij de garage geweest, maar die kunnen geen oorzaak vinden. En het is te verhelpen door even de motor uit te zetten en weer aan. Maar ja, daar moet je dus wel even voor naar een parkeerplaats. ;-)

Uiteindelijk kwam ik rond half 8 aan bij Ferienhof Budach, waar mijn bedje voor de nacht weer klaar stond.


Ik ben zo blij dat ik dit overnachtingsadres gevonden heb. Het is voor mij ideaal. Het ligt ongeveer halverwege de route, niet ver van de snelweg vandaan. En het is goedkoop.
Ik heb geen zin om meer dan 50 euro te betalen voor alleen een paar uurtjes slaap. En een luxe kamer heb ik ook niet nodig. Dit is helemaal prima voor mij.
En zeker zo in de winter, is in 1 keer rijden in je eentje eigenlijk geen optie.
Dus ik hoop de volgende keer weer hier terecht te kunnen.

Nou nou, dit is wel een heel verhaal geworden. Dus de andere helft van de reis zet ik wel even in een nieuw berichtje.

maandag 18 februari 2013

Tam konijn

Tussen het achter wilde zwijnen aan rennen, met of zonder camera, deed ik ook nog een hoop andere dingen. Een een daarvan was: haken. En ik haakte dit:


Het tegenovergestelde van een wild zwijn: supertam, onschadelijk en schattig.


En een stuk makkelijker te fotograferen. ;-)


Ik had zulke knuffellapjes al een paar keer voorbij zien komen op Pinterest en ik vond het Nederlandstalige patroon bij Marmarel. Zij bleek het vertaald te hebben van een Zweeds patroon.

Het is erg leuk om te haken. Vooral die granny square. Die dingen hebben de naam verslavend te zijn. En ja, dat zijn ze. Steeds weer even een toertje haken tussendoor...... maar ja, die toertjes worden wel steeds groter.....

Ik ben ietsje afgeweken van de beschrijving: ik haakte namelijk het hoofd en de granny aan elkaar vast. Dat leek me beter vastzitten dan achteraf aan elkaar naaien. 
Er is ook nog een Pippi-versie van dit patroon. Misschien dat ik die ook nog ga maken. 

Ik gebruikte wolletjes van het eerste uitgehaalde dekentje van de kringloop. 
Ik moest wel een beetje smokkelen, want ik heb een bol wit en een bol roze (de kleur van de oren) gebruikt uit mijn wolvoorraad en van de lichtroze wol heb ik alvast een klein beetje gebruikt van het tweede uitgehaalde dekentje.
Dit heb ik nu nog over van het eerste dekentje.


Plus een heel klein bolletje lichtgrijs, maar dat was even ontsnapt toen ik de foto maakte.
Wat zal er worden van deze restjes?????
Nu nog even niks, want overmorgen ga ik alweer aan mijn terugreis naar Nederland beginnen, dus er moet hier voor die tijd nog een hoop afgerond en gepoetst worden.
Hihi, die bolletjes worden nog eens wereldreiziger, dat sowieso.

vrijdag 15 februari 2013

Gelukt!

Ja hoor, ik heb ze op de foto.
Ik zit hier lekker achter mijn pc-tje, hoor ik buiten geknor.
Dus ik ging even kijken en.... daar stonden ze: te wroeten en te vreten.


Ze staan er nog steeds.
Ik probeerde ze weg te jagen, maar ze keken naar me en bleven gewoon staan.
En dan ben ik natuurlijk niet dapper genoeg om er even met veel lawaai naartoe te rennen.
Je weet maar nooit waar die mammie is.

Deze keer wilde mijn camera wel meewerken. Dat kwam doordat ze gewoon bleven staan. Dat ding wil eerst 10 keer de flits testen of zoiets. Maarr... het is gelukt. Ze staan erop.
En nu mogen ze wel weg en nooit meer terugkomen.

Geslaagd

Zoals vorige week al aangekondigd (na mijn 'vergeefse' reis naar Växjö), ging ik afgelopen dinsdag opnieuw op pad met onder andere de Erikshjälpen als doel.
Voor wie het nog niet weten: De Erikshjälpen (ik ken alleen die in Växjö) is voor mij de mooiste kringloopwinkel die ik ken. Met altijd de beste vondsten. 

Deze keer was de winkel gelukkig wel open en omdat ik er vrij snel na de openingstijd was, was het er behoorlijk druk. Inmiddels bleek er ook een verbouwing geweest te zijn, die de winkel alleen nog maar overzichtelijker heeft gemaakt. 

Ik begon bij de boeken, waar ik al goed slaagde in mijn zoektocht naar boeken voor anderen. Èn voor mezelf! :-) 
En maakte daarna mijn rondje door de rest van de winkel. Op de een of andere manier blijkt er dan altijd heel veel tijd voorbij gegaan te zijn. Raadselachtig......

Behalve de nodige huisraad en boeken, zoals gezegd, vond ik weer wat leuke dingetjes. Zoals....


Deze grappige gehaakte poppetjes in Zweedse kleuren die met een elastiekje met hun hoofdjes aan elkaar zitten. Nog geen idee wat ik ermee ga doen, maar dat zie ik nog wel.

En deze elandenknuffels:


Die zijn voor een vriendin van mij die elandenknuffels spaart.

Via internet was ik er achter gekomen dat er nog meer kringloopwinkels in Växjö zijn. Dus daar was ik wel benieuwd naar. Jammer genoeg gingen ze allemaal om 4 uur dicht, dus ik ben er nog bij eentje binnen geweest. De andere weet ik nu wel te vinden. Dus die zijn voor een volgende keer.

Hier een klein overzichtje van mijn laatste vondsten (afgezien van de nuttige dingen en de boeken):


Een paars gehaakt kleedje, een borduurwerk met leuke meisjes dat ik gewoon mee moest nemen, een kinderdekbedje voor het leuke stofje, een doosje met kraaltjes, een nieuwe tas uiteraard voor het handvat en een haakboek met o.a. deze grappige haakseltjes erin:


Geen idee of ik ooit zoiets ga maken, maar voor die 10 kronen moest ik het gewoon meenemen.

Al met al goed geslaagd.
Waar ik trouwens ook voor geslaagd was, was voor het examen 'Rijden onder zeer winterse omstandigheden'. Want man o man, wat was het weer bar. In Nederland zou het een complete verkeerschaos zijn geweest. Maar hier gelukkig niet.

Toen ik weer buiten kwam na mijn bezoek aan de Erikshjälpen, zag mijn auto er zo uit:


Wat trouwens nog grappig was: toen ik aan kwam lopen met mijn buit, kwam er een besneeuwde man naar me toe en hij vroeg of ik wist waar Mörners väg was. Dat wist ik toevallig, dus ik legde het hem uit. Maar het was best ver lopen en zulk lekker weer was het niet. Dus ik bood hem spontaan aan dat hij wel met mij mee kon rijden, want ik moest toch die kant op. Dat vond hij wel een goed plan. 
Dus ik maakte mijn auto schoon en hij bracht mijn karretje terug en daarna gingen we samen op weg. Hij moest naar een glasgarage om zijn auto op te halen waarvan de voorruit gescheurd (en vervangen) was. Dus daar heb ik hem even afgezet. Onderweg maakten we een gezellig praatje. En ik had het idee dat hij niet gelijk in de gaten had dat ik niet Zweeds was. 
Dat vond ik dan wel weer leuk. :-)

Na mijn kringlooprondje nog wat boodschappen gedaan en toen ik buiten kwam, was het alweer zo goed als donker.


En er lag veel sneeuw. 
En zoals jullie weten, is rijden in het donker hier sowieso al niet mijn hobby en zeker niet als het dan ook nog behoorlijk sneeuwt.
Dus ik was blij dat ik weer heelhuids thuisgekomen was.

donderdag 14 februari 2013

Druk druk druk

Ik ben zo druk met klussen, schilderen, kringlopen en afspraken buiten de deur (jaja, zelfs hier in Zweden al) dat ik helemaal niet meer aan bloggen toekom. 
Ik heb hartstikke veel te vertellen, maar gewoon geen tijd beschikbaar.

Dus laat ik nu maar even een foto zien van de kast die inmiddels af is.

Voor:


Weten jullie het nog? Lelijk en beschadigd.

Na:


Best goed gelukt, al zeg ik het zelf.
Op sommige delen zitten wel 3 lagen verf. Er is een heel blik verf in gaan zitten. En een paar uurtjes werk. ;-)
Maar... dan heb je ook wat. 
Hopelijk heb ik nu niet een waardevolle antieke kast verkracht. Maar dat zal vast niet, anders had er wel iemand interesse voor gehad bij de veiling en had ik hem niet voor 20 kronen (!) kunnen kopen. 
Hihi, een kast met een verhaal. 
Nu nog tijd vinden om alle verhalen die er nu in staan ooit eens te gaan lezen. Nou ja, een redelijk deel van de boeken heb ik al gelezen.

En..... gisteravond toen ik naar bed ging, keek ik (zoals elke avond) uit het raam om te zien of er wilde zwijnen aan de overkant liepen (de buurvrouw zei dat ze daar vaak lopen 's avonds laat en 's nachts). En ja hoor, daar stond er eentje. 
Ik maakte een foto met mijn telefoon, maar die zag er zo uit:


Dat vermaledijde beest stond precies op een plek waar geen licht viel.
Dus ik haalde beneden nog mijn goede camera, maar die wist er helemaal geen raad mee. En om nou naar buiten te gaan..... Nee, dat leek me niet zo'n goed plan.
Maar zie hier het bewijs dat er echt een vildsvin bezig was toen ik keek:


Waar het nu zwart is, daar stond ie. Te wroeten. Echt hoor!
En mocht ik er weer een keer eentje zien, dan ga ik toch naar buiten met mijn camera. Beloofd!

Edit 22.25 uur: er liep net een moeder met een stuk of 5 jonkies. Ik ben wel naar buiten gegaan, maar mijn camera wilde niet meewerken. Moet ik toch eens een cursus voor gaan volgen, fotograferen in het donker. :-(
Nu zijn ze ervandoor. Anders had ik het nog even met mijn telefoon geprobeerd. Zonde!

maandag 11 februari 2013

De veiling

Gisteren was ik weer (inmiddels is ook dat al een gewoonte geworden, ahum) naar de veiling die hier elke zondag vanaf 11 uur in de buurt gehouden wordt.
Ik zal er een andere keer eens wat meer over vertellen en wat foto's van laten zien.
Nu houd ik me maar even bij een paar van de aankopen die ik gedaan heb.

Mijn mooiste aankoop was dit Kosta Boda waxinelichthoudertje.


Het was ook gelijk mijn duurste aankoop van deze keer. Maar meer dan waard, vind ik. 
Het is zo mooi als het licht door het glas heen valt.

Waar ik ook heel blij mee ben, is dit kookboek


Dit is zo ongeveer HET kookboek hier in Zweden. Ik denk dat het in bijna elk huis wel te vinden is. En daarom was er waarschijnlijk ook niemand in geïnteresseerd. Behalve ik. 
Ik kocht het dan ook voor de prijs van 20 kronen (is ongeveer € 2,50), wat de minimumprijs is op de veiling. Als er zelfs niemand 20 kronen voor iets wil geven, wordt het niet verkocht. Maar dat komt bijna nooit voor.
Hoewel ik me er over verbaas hoeveel spullen er wel voor 20 kronen verkocht worden. 
Als ik meer geld, meer tijd en een grotere auto had, dan wist ik het wel. En o ja, meer verstand van servies, glaswerk en oude meubels. Want soms heb ik het idee dat daar in Nederland geld mee te verdienen is.
Maar dit terzijde, ik dwaal af.

Ik stond vorige week nog bij een loppis met een oudere en lelijkere versie van dit kookboek in mijn handen. Dat kostte 75 kronen. Dus dat liet ik maar even voorbij gaan. Gelukkig maar. 
Dit boek is als nieuw. Nu maar hopen dat ik het nog ga gebruiken ook. 
Er staat echt van alles in, van alle basishandelingen en -recepten tot kookhoogstandjes die voor mij te hoog gegrepen zijn.
Jeetje, wat kun je eigenlijk al veel zeggen over een kookboek....

Ik kocht ook dit kleine handgemaakte krukje


Ik zie daar wel een haakprojectje in, geloof ik. 
Wat zouden jullie ermee doen?
Het is maar een klein krukje van ongeveer 20 cm hoog en breed.
En waar zou dat gat voor zijn??? Geen idee.
Iemand hier die daar verstand van heeft?

In het kader van de aanvulling van de meubels voor mijn huis kocht ik dit tafeltje


Ik heb het inmiddels schoongemaakt en de vlekken zijn verdwenen. Er zitten nu alleen nog een paar kleine beschadiginkjes op.
Zouden jullie dit nou wit schilderen of juist zo laten?
Geef mij maar eens wat interieuradvies! ;-)
(misschien dat een betere foto ook geen kwaad kan)

Ik heb nog wel meer dingen gekocht, maar daar zal ik jullie niet mee vermoeien.

zondag 10 februari 2013

Er is er weer (minstens) 1 geweest

Ja hoor, gisterennacht waren ze weer in de buurtuin op bezoek en ik was er al bang voor.....
vannacht zijn ze ook weer bij mij geweest. Op zijn minst eentje.

Dit zag ik al bij de heg die tussen mij en de buurtuin staat


Ook aan mijn kant een beetje opgegraven.
In de sneeuw zag ik ook nog dit


En toen ik een beetje meer naar rechts keek, zag ik dat ze ook bij mij weer gegraven hadden.


Tja..... livet på landet oftewel: het leven op het platteland. En dan zonder schrikdraad. ;-)

Op de veiling ben ik vandaag trouwens goed geslaagd. Maar daar vertel ik later nog wel over.
En dan vraag ik gelijk om jullie raad.

Lions Loppis Fynd, oftewel Zweedse kringloopvondsten

Het begint al een (misschien niet meer af te leren) gewoonte te worden: op zaterdagochtend naar de loppis van de Lions hier in Tingsryd. Dus gisteren weer op pad. Met nog meer sneeuw dan vorige week op de weg.


Omdat een paar mensen aan mij gevraagd hebben of ik voor hen naar bepaalde boeken wil zoeken, bleef ik deze keer extra lang steken bij de boeken. Die staan hier bij de Lions namelijk in geen enkele volgorde. Alles staat door elkaar, dus je moet echt alle planken boek voor boek bekijken. En dat deed ik. En ik moet zeggen: het leverde me wel wat op.
Helaas niks voor degenen waarvoor ik op zoek was. Maar wel voor mezelf. ;-)

O,o,o, dit was mijn buit....


2 tasjes vol! De tasjes kreeg ik trouwens van de oude baas achter de kassa, ook al zei ik dat ik geen tasje hoefde... Nou ja, ze waren toch wel handig. En ook wel leuk om 2 tasjes van de Lions in Tingsryd te hebben natuurlijk.
En nu willen jullie misschien wel weten wat er allemaal in die tasjes zat....

Hier komt de buit....

Een stapel boeken die ik hieronder beter laat zien, 2 superleuke bekers die ik niet kon laten staan en fonduevorkjes, want die was ik kwijt.
2 Zweedse kinderboekjes, waarvan 1 Gouden Boekje. Blijkbaar hadden ze die serie hier ook.
Aan de binnenkant is te zien dat ze van Christian waren. Het ene boekje kreeg hij voor Kerst 1956 en het andere in 1953.
2 afgeschreven bibliotheekboeken met borduurpatronen van bloemen en planten. Iemand interesse voor een foto/patroontje? Mail maar!
Een tijdschrift uit 1937 dat bijna uit elkaar valt en een prachtig boek over kunstschatten van de Samen (Lappen).
Nog 2 oude boeken.
Met mooie plaatjes en verhaaltjes en liedjes.
Een megagrote atlas uit een jaar dat ik niet kan ontdekken, maar in elk geval OUD.
De Benelux op 1 pagina, als 1 land. Waren blijkbaar te klein om elk een eigen pagina te krijgen. NL nog zonder Flevopolder.
Tenslotte: een Zweeds woordenboek, een DVD van Walking with dinosaurs en een Zweedse kriminalroman.
Ik ben er helemaal blij mee!
En dan vandaag weer naar de veiling. Ben benieuwd of het me gaat lukken om iets leuks te scoren voor niet al te veel geld.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...