dinsdag 1 november 2011

Mijn eerste stapjes op het haakpad

Ik kan me niet herinneren dat ik eerder in mijn leven gehaakt had, maar op de lagere school moet dat toch vast wel in het programma hebben gezeten. Waarschijnlijk was het zo dramatisch (die handwerkjuf vond niet gauw iets goed, zacht uitgedrukt) dat ik het compleet verdrongen heb en nooit meer opnieuw geprobeerd.
Maar door alle inspiratie op internet wilde ik me er toch weer eens aan wagen. Het leek me zo rustgevend. En je kunt er leuke en lieve dingen mee maken.

Toen we vorige week naar Zweden vertrokken, nam ik nog snel het boekje Ik leer haken van Hetty Mooi mee. Door mij enthousiast aangeschaft in de jaren 70 maar nog nooit gebruikt. Zo kon ik in elk geval opzoeken hoe de verschillende steken moeten.

In de kringloopwinkel in Växjö (lovely place!) vond ik 2 bolletjes haakkatoen en een bijpassende haaknaald, dus zo werd dit mijn startpakket:


Na eerst wat steken geoefend te hebben, wilde ik weleens een bloemetje gaan proberen, dat leek me niet zo moeilijk. Inmiddels hadden we ook internet via de Zweedse dongel en dat werkte nog aardig mee ook, dus ik zocht een tutorial en die vond ik hier. Een vrouw met een leuk Australisch accent legt heel geduldig uit hoe een roosje te haken. Dus ik begon. En inderdaad, het viel mee. Dit is het resultaat tot nu toe:


In Zweden had ik geen naald waarmee ik het bloemetje in elkaar kon zetten, dus verder ben ik niet gekomen. Maar ik schat in dat dat nog wel gaat lukken.
Ik kwam er wel achter dat ik niet zulk superhandig garen had uitgekozen, want dit was ongelijk van structuur en dat haakt niet echt makkelijk. In elk geval niet voor een beginner zoals ik.

In de auto onderweg naar huis moet ik me ook bezig houden. We zijn dan toch meestal zo'n 11-12 uur onderweg waarvan ik de meeste tijd op de passagiersstoel doorbreng. Dus ik nam de bolletjes en de haaknaald maar weer eens ter hand en in mijn ongelofelijke creativiteit probeerde ik een zelfverzonnen bloemetje te haken. En dat is dit geworden:


Bij gebrek aan een schaar in de auto hangen de bolletjes er nog aan. En ook het midden van het bloemetje vind ik nog een beetje kaal. Dus daar moet nog iets komen. Maar verder ben ik er eigenlijk wel tevreden over. En ik moet zeggen: het smaakt naar meer. Haken is inderdaad ontspannend. En je kunt het overal doen en bijvoorbeeld tegelijkertijd TV kijken of zo. En aan ideeën geen gebrek, dus hier zal vast nog wel een keer iets gehaakts voorbij gaan komen.

5 opmerkingen:

Bianca zei

Pas maar op, voor je het weet heb je er een verslaving bij. Ik zou een leuke (rode) knoop in het midden van het bloemetje doen. En haken met draad van gelijke dikte werkt echt stukken prettiger inderdaad.
Ben benieuwd wat er nog meer uit je handen komt. En hakne is heel erg rustgevend. Je kan het zo ff pakken en ook zo weer weg leggen.

Zaanse Zolder zei

Hi Ria, leuk dat je mijn blog gevonden hebt! ik heb me ook bij jou aangemeld.
Leuk hè dat haken, pas maar op dat je niet verslaafd raakt.... ik ben inmiddels goed besmet met het virus ;-)

De Gulle Aarde zei

Nou, hij is toch mooi geworden! Haken gaat makkelijker in de auto dan breien, je hebt minder armslag nodig. Ik kan me mijn handwerkjuf nog HEEL goed herinneren, ze knipte zomaar een gat in m'n gebreide lap, die ik dicht moest mazen. Vreselijk.

MamaMixx zei

Goed gelukt, en misschien een leuk knoopje in het midden?
Ga zo door, haha.

Aankleedpopje zei

Dames, jullie hebben gelijk. Het haakvirus is zeer besmettelijk en werkt een grote verslaving in de hand. Ik ben nu al aan een sjaal begonnen. En ik kan maar steeds niet stoppen met telkens een stukje verder te haken.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...