zaterdag 29 juni 2013

Mevrouw Merel

Mijn slaapkamer heeft een deur naar buiten (heerlijk trouwens).
En boven die deur groeit een druivenplant. Een best grote.
En in die druivenplant had een merel een mooi verborgen nest gebouwd.
Maar o wee, o wee, wat is er vannacht gebeurd? De druivenplant is losgewaaid en naar beneden gevallen.


En daar zit Mevrouw Merel nu, open en bloot.


Niet heel erg op haar gemak, denk ik.
Mijn dilemma is nu: wanneer zal ik proberen die druivenplant weer boven haar hoofd vast te krijgen?

Terwijl ik foto's maakte van Mevrouw Merel, hoorde ik gezang boven in een boom.
En wat zat daar?


Een gezellige groenling. Klik!

Bedankt iedereen die (al) meegedaan heeft aan mijn 'Zweedse-uitspraak-wedstrijdje'.
Er zitten een paar natuurtalenten tussen hoor. 
Maar een paar woorden heb ik toch nog niet helemaal goed voorbij zien komen.
Kleine hint: het middelste bord heeft 2 afkortingen.
Als je zin hebt, kun je nog een poging wagen.

vrijdag 28 juni 2013

Lesje Zweeds ;-)

Toen ik nog in Zweden was, kwam ik af en toe borden tegen waar Zweedse teksten op stonden en dan herinnerde ik me hoe moeilijk ik het in het begin vond om al die Zweedse klanken uit te spreken.
Het heeft me echt veel tijd gekost voordat ik dat aardig onder de knie had.
Van de woorden op deze borden weet ik zeker dat ik ze nog niet zo lang geleden echt niet kon uitspreken.







Wie wil een poging wagen om dit allemaal goed uit te spreken?
Schrijf bij de reacties op hoe jij denkt dat dit allemaal klinkt.
En degene die het meeste goed heeft, krijgt een handgemaakt cadeautje.
Haha, ik ben heel benieuwd.
Als je al Zweeds kent, mag je natuurlijk niet meedoen. Dat zou niet eerlijk zijn.

Niet alleen dat taal in Zweden is trouwens een beetje vreemd voor ons.
Wat dacht je van de zon in de nacht?


Deze foto is genomen rond half 1 's nachts.

En de maan overdag.


Tja, het blijft een bijzonder land.

woensdag 26 juni 2013

Veel verwennerij

Het zit er weer op. Het prachtige en rustige Zweden is weer ingeruild voor het ook mooie, maar absoluut niet rustige Nederland. Wat een verschil. Dat is nog wel even wennen hoor.
Maar ik ga hier natuurlijk niet zitten klagen. Ik ga juist allemaal leuke dingen laten zien.
Want ik ben hartstikke verwend.

Eerst al in Zweden.
De dag voordat ik wegging, kwam J., de Nederlandse die ook in Tingsryd woont (nou ja, ook, zij woont er echt en ik natuurlijk niet) wat spullen brengen die ik voor haar mee naar Nederland zou nemen.
En als dank daarvoor nam zij een paar cadeautjes voor mij mee. En eentje daarvan is dit:


Ik heb eigenlijk geen idee of die ook in Nederland te koop zijn.
Het zijn maatschepjes. Van kruidenmaatje tot formaat kopje.
Reuze handig en in bakland Zweden heeft waarschijnlijk iedereen ze in huis.

Terwijl ik op zondagochtend de laatste spulletjes in de auto aan het leggen was, kwam een van mijn buurvrouwen naar me toe met een ijsbak in haar handen.


Heel kunstig had ze daarin 3 pioenrozen uit haar tuin verpakt. Met water en plastic zakjes. En een gat in de deksel. Zo schattig.
We hadden het de dag ervoor over de prachtige struik in haar tuin gehad en nu wilde ze me daar iets van meegeven.
En het is gelukt. 


Ze staan hier nu mooi te zijn en heerlijk te ruiken op mijn tafeltje.

Tijdens mijn verblijf in Zweden had mijn buurman hier op mijn huisje gepast en dus o.a. mijn post opgehaald.
En wat lag er voor leuks op mij te wachten? Veel!


Een leuk boek met ideetjes voor het zelf maken van allerlei kaarten kreeg ik van Sylvia. Het hoort nog bij de ruil waar ik al eerder over vertelde. En wat ik in ruil terug ga sturen, moet ik nog bij elkaar zoeken.
Snelheid is niet mijn ding. Maar het komt hoor Sylvia!

Ook lag er weer een opengemaakte envelop. 


Er stond geen achternaam bij, dus blijkbaar was deze weer bij de verkeerde Ria hier op het park terecht gekomen. Ik geloof dat dat wel een eerlijke vrouw is, want zo te zien, zat alles er nog in. ;-)


Zie je hoeveel leuks?
Ik kreeg het van Susan van het blog A spoon full of smiles, omdat ik een tijdje geleden een blogje gewijd had aan haar kleine-kunstwerkjes-project.
Lief toch? Was natuurlijk helemaal niet nodig geweest, maar ik ben er natuurlijk wel blij mee.

Het laatste pakje dat op mij lag te wachten, zag er zo uit:


Daar zat een boekje in of eigenlijk meer een boek.


Ik won het bij de give-away van Belinda, al een tijdje geleden.
Het lijkt misschien een beetje een oubollig boek zo aan de buitenkant, maar er staan toch echt leuke dingen in, zoals deze krokodil bijvoorbeeld:


Ooooo, is er iemand die een zak met tijd te koop heeft?
Ik wil zoveel, maar er moet ook zoveel dat de dingen die ik graag wil doen altijd als laatste aan de beurt komen. Zo jammer. Maar ik blijf hopen op betere tijden.
Voorlopig weet ik wel waar de komende week een (groot) deel van mijn tijd naartoe gaat: de tuin.
Ik zal er gauw foto's van laten zien. Je weet niet wat je ziet. Ik geloof dat het heel groeizaam weer is geweest in Nederland toen ik weg was.....

Wil je trouwens nog een heel schattig, maar ook wel een beetje zielig berichtje lezen over iets dat in Zweden gebeurd is? Ga dan even hier kijken.
Sowieso een ontzettend leuk blog over Zweden.

woensdag 19 juni 2013

Een overdosis lupines

Ik vind ze zo mooi. Dus ik hoop anderen ook.
Vandaar deze overdosis. Voor wie ervan wil genieten.
Verder zonder woorden.


dinsdag 18 juni 2013

Inktvissen voor de hele kleintjes

De laatste tijd heb ik wel het een en ander gehaakt, maar het is er niet van gekomen om het hier te laten zien. 
Onder andere heb ik me bezig gehouden met dit:

Je ziet misschien al wat het is.

Het zijn 3 kleine inktvisssen:

En ze zullen worden opgestuurd naar de neonatologie-afdeling van een Zweeds ziekenhuis.

Ik doe namelijk mee aan het project 'Små bläckfiskar'. Dat betekent 'Kleine inktvissen'.
Dit project is gestart in Denemarken, waar men erachter kwam dat te vroeg geboren kindjes veel baat hebben bij zo'n inktvis in de couveuse.
Ze houden de tentakels vast alsof het de navelstreng is.


Ook in Zweden worden nu gehaakte inktvissen ingezameld voor de neonatologie-afdelingen van verschillende ziekenhuizen.
Er is een Facebook-groep opgericht waar je het patroon kunt krijgen en waar je je gemaakte inktvissen kunt laten zien.

Het is makkelijk om een inktvis te haken. En weinig in-elkaar-pruts-werk aan het eind. Daar hou ik van. Vandaar dat ik er zo tussendoor 3 in elkaar gehaakt heb.

Mocht je ook zin hebben om mee te doen, dan kun je eventueel je inktvis(sen) naar mij opsturen in Nederland. Dan neem ik ze de volgende keer mee naar Zweden en stuur ze daar door.
Ik kan je aan het patroon helpen en de vereisten waaraan de inktvissen moeten voldoen.


Hier kun je foto's zien van nog veel meer inktvissen die tot nu toe gehaakt zijn.
En dit is de Facebookgroep.
 
Voor iedereen die meer wil weten over dit project en misschien mee wil doen door ook (een) inktvisje(s) te haken, heb ik een speciale pagina aangemaakt waar alles op staat:
http://aankleedpopje.blogspot.nl/p/inktvisjes-haken.html
Dus s.v.p. niet op dit bericht reageren, maar daar lezen.

maandag 17 juni 2013

Nog maar een fietstochtje

Omdat ik de kraanvogels nog steeds niet gezien had, stapte ik woensdagavond nog maar eens op mijn fietsje om te zien of ik ze kon vinden.
Camera mee en nu eens kijken aan de andere kant van het meer. Daar had ik ze ook een keer vanuit de auto gezien toen ik geen tijd en geen camera had.
Nou ja, je begrijpt het vast al: een hoop moois gezien, maar geen kraanvogel te bekennen.
Voor wie het leuk vindt, komen hier wat foto's van wat ik wel zag.

Deze muurtjes van stenen die uit de grond gekomen zijn, zijn typerend voor Småland. De hele grond zit hier vol met stenen. Van klein tot megagroot.
Ik zie ik zie wat jij niet ziet en het is een....
haas. Ik zag hem/haar toen ik aan kwam fietsen. Toen zat (waarschijnlijk) zij rechtop. Maar toen ze mij zag, probeerde ze zich onzichtbaar te maken. En dat lukte aardig. Ik heb de foto genomen met een telelens. En de onderste is daar weer van uitvergroot.
Het tegenovergestelde van de haas. Hoe langer ik bleef staan, hoe meer koeien er mijn kant op keken en kwamen. Nieuwsgierige beesten. :-)
Ik zag de buurman in het bos bezig met zijn bijenkasten en vroeg of ik even mocht meekijken. Dat mocht, maar ik moest er wel rekening mee houden dat de bijen konden steken. En ja hoor, 2 bijensteken in mijn oor. Nieuwsgierigheid werd bestraft. Ik heb er nu nog last van. Maar de buurman voelt er niks meer van. Hij doet alles met zijn blote handen!
Vergane glorie. Dit huis staat al tijdenlang leeg.
Hetzelfde schuurtje als daarnet, alleen nu met de avondzon er precies op. Vond ik mooi.
En dit is Zweden in juni. Bloemen overal.
Ik hoop dat jullie mee genoten hebben.
Ik kan geen genoeg krijgen van de Zweedse pracht.
Helaas moet ik volgende week alweer terug naar Nederland. Maar eerst nog even zoveel mogelijk genieten.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...