Afgehaakt

Sinds kort ben ik in de ban van het haken. Begonnen in de herfstvakantie in Zweden, om te zien of ik het eigenlijk wel kon en leuk vond.
Eerst een paar bloemetjes en op 5 november gestart met een groter project. Hier het begin:



Nog met aardig wat foutjes erin, maar dat had ik toen nog niet door. ;-)

Zo elke keer een stukje erbij gehaakt. En vandaag is ie af:



3 grote bollen en nog een heeeeel klein beetje zitten erin. En aardig wat uurtjes.
Maar haken blijkt heel ontspannend te zijn. Ik vind het echt heerlijk om te doen. En gaandeweg ben ik er ook handiger in geworden.

Nu nog even de draadjes afwerken en dan op naar het volgende project. Inspiratie genoeg.

Racoon voor neuroblastoom kinderkanker

Al jaren maak ik voor elke bestelling die in mijn webwinkel gedaan wordt 50 cent over aan Villa Joep.
Villa Joep is een stichting, opgericht door de ouders van Joep, die geld inzamelt voor onderzoek naar neuroblastoom kinderkanker. Aan deze vreselijke ziekte is Joep op 4-jarige leeftijd overleden.

Omdat er maar weinig kinderen per jaar deze ziekte krijgen, komt er uit de reguliere bronnen weinig geld beschikbaar voor onderzoek hiernaar. En dat is natuurlijk heel jammer. Want jouw kind zal het maar hebben/krijgen! De overlevingskans is nu zo klein!

Ik draag graag mijn steentje bij aan Villa Joep, vooral ook omdat er daar niets aan de strijkstok blijft hangen. Geen dure directie of luxe kantoorpanden en betaald personeel. Maar alles op vrijwillige en gesponsorde basis. Geweldig!
Dus behalve dat ik zelf 50 cent per bestelling overmaak, verkoop ik sinds kort ook de Villa Joep knuffelolifanten.



Ik koop ze in voor € 9,95 per stuk en dat is ook de verkoopprijs. Dat dat even duidelijk is. ;-)

Maar waar ik heen wil, is het volgende:
Al jarenlang ben ik ook fan van de band Racoon. Zelfs al sinds hun eerste cd Till monkeys fly, toen nog bijna niemand ooit van hen gehoord had.
Ik hou van de mooie stem van Bart, hun muziek en teksten en de aparte manier van drummen van Paul. En het lijken mij mensen met het hart op de juiste plaats.

Dat blijkt maar weer uit het feit dat Racoon de opbrengsten van hun nieuwste single Don't give up the fight schenkt aan Stichting Jayden. Ook deze stichting zamelt geld in voor onderzoek naar neuroblastoom en werkt samen met Villa Joep.

Driedubbel mooi dus: een mooi nummer van een mooie band met een mooie bestemming van de opbrengst.

Hier nog de videoclip van het nummer:
Racoon Don't give up the fight

Home sweet home #4

Misschien ben ik wel heel erg raar. Maar ik kan zo gelukkig worden van dit:

 

Wasgoed dat hangt te drogen in de wind.

Ik kan ernaar kijken als het zachtjes heen en weer beweegt of als het wild hangt te wapperen.

En als het dan van de lijn afkomt, ruikt het zo lekker! Heerlijk!

Dus... als het even kan, hangt ons wasgoed buiten. Onze droger heeft niet veel te doen.

En wat fijn dat het nu in november nog steeds af en toe lente is. Dan kan de was gewoon een dagje aan het rek hangen. En kan ik ervan genieten. :-)

De wokkelsjaal

Vorige week haalde ik een leuk haakboekje bij de bieb, namelijk:

Een erg leuk en inspirerend boekje (alsof je eigenlijk nog boekjes nodig hebt met alle inspiratie die je al op internet kunt vinden, maar dat even terzijde) en helemaal achterin staat de Wokkelsjaal.

En ik kreeg meteen zin om die te gaan maken. Dus alle andere werkjes even opzij gelegd en gelijk vorige week vrijdagavond begonnen.

Het ging lekker snel met haaknaald 7,5 en dus was de sjaal halverwege deze week al klaar. (Da's dan snel voor mijn doen, hè.)

Ik had eigenlijk eerst de bedoeling om hem aan mijn dochter te geven, maar omdat ik ook een cadeautje nodig had voor een vriendin waarbij ik vrijdag op bezoek ging, ga ik voor mijn dochter een andere sjaal maken. In het boekje staan er maar genoeg. Ik kan haast niet kiezen.

Jullie krijgen het wel weer te zien als er iets af is.

Sinterklaasfeest voor Stichting Vul een kinderhand

Vorig jaar organiseerde Miranda Janssen al een sinterklaasfeest voor kinderen waar thuis geen geld voor cadeautjes was en dit jaar doet ze dat opnieuw.
Kijk maar eens op www.vuleenkinderhand.nl.

Er komt natuurlijk heel veel kijken bij de organisatie van zo'n feest. Dus daarbij kan Miranda wel wat hulp gebruiken.
Net als vorig jaar heb ik de chocoladeletters die de kinderen krijgen ingepakt.

Voor:


en na:


Ook heb ik samen met een aantal anderen tasjes gemaakt waar o.a. de chocoladeletters in komen te zitten:



Zo dragen we met zijn allen een steentje bij voor kinderen die anders door Sinterklaas voorbij gereden zouden worden.
Willemijn, Merelyn, Kirsten, Tallina: allemaal bedankt voor de hulp bij het naaien van de tasjes!

Appel (gebak)

In onze tuin staan 2 appelbomen.
In voorgaande jaren kwamen daar per boom enkele appels aan. Dat mocht geen naam hebben.
Maar dit jaar is de oogst overweldigend te noemen. Emmers vol hebben we eraf gehaald. En dan nog bleven er heel veel appels over voor de vogels.

Zodoende eten wij de laatste tijd heel wat dingen waar appel in verwerkt zit.

Diverse appeltaarten kwamen al voorbij.







En gisteravond heb ik appelcakejes gebakken:



Mjam mjam! Zelfs zo lekker dat er al 2 op waren voordat ik een foto (met mijn nieuwe camera!) kon maken. ;-)
De cakejes rechts op de foto zijn een beetje uit model, doordat het bak'blik' niet helemaal recht in de oven paste. Maar ach, ze smaken er niet minder om.

Home sweet home #3

Eigenlijk had dit berichtje gisteren online gemoeten, maar toen kwam ik er niet aan toe. Dus daarom vandaag alsnog een Home sweet home berichtje.

Een van mijn lievelingsplekjes in huis is onze boekenkast. En met name 2 planken daarvan.
Deze:

Zo op het eerste gezicht lijken dit misschien gewoon 2 planken met boeken en prullen.
Maar dit zijn niet zomaar boeken en prullen.

Het zijn Zweedse boeken, waaronder bijvoorbeeld Bröderna Lejonhjärta van Astrid Lindgren (oftewel De gebroeders Leeuwenhart in het NL). Dat was het allereerste boek dat ik gelezen heb in het Zweeds. En dat viel toen echt niet mee. Een mooie herinnering dus. En bovendien een heel mooi boek.

En zo staan er meer Zweedse boeken tussen waar ik bepaalde herinneringen aan heb.
De 2 planken zijn ook alweer te klein, want op een tafel ligt nog ongeveer een meter Zweedse boeken te wachten op een plekje. Elke keer als we in Zweden zijn, koop ik er weer een aantal boeken bij. De meeste trouwens in kringloopwinkels.
Zweden zijn echte lezers. Ze kopen veel boeken (die zijn daar ook vrij goedkoop) en doen ze ook weer makkelijk weg. Dus bij elk bezoek aan een kringloopwinkel heb ik wel weer wat leuke boeken gevonden.
Verkochten ze er ook maar tijd bij......

Verder zie je op de onderste plank een stapel Nederlandse boeken. Die zijn van mijn vader geweest. Ook het eendje is een herinnering aan mijn vader, die inmiddels overleden is.
Het beeldje daarnaast heb ik van mijn zus in Amerika gekregen toen ik daar 2 jaar geleden op bezoek was.

Achter de boeken staat een luchtfoto van onze wijk. Die heb ik gekregen van P, onze overbuurman en vriend, die in september overleden is.
En bovenop de Martin-Beck-boeken staat een elektromotortje dat onze dochter gemaakt heeft toen ze nog op de basisschool zat. Het werkt echt. Eerst was het stuk, maar niet zo lang voordat hij overleed heeft P het nog gerepareerd.

Zomaar 2 boekenplanken in een kast. Voor iemand anders nietszeggend, maar ik kan er nog wel een pagina over vol schrijven.....

P.S. Ik ben heel blij met de reacties tot nu toe op mijn give-aways. Ik vind het echt zo leuk dat mijn blog blijkbaar door mensen gevonden en bekeken wordt!

En ik ben ook heel blij dat weer op haar oude stekkie is teruggekeerd. We hebben allebei niet begrepen hoe ze opeens verdwenen was, maar mijn trouwste volgster is weer zichtbaar. ;-)

Kringloopvondst

Vorige week bracht ik weer eens een bezoekje aan de plaatselijke kringloopwinkel en daar vond ik dit:

Nog als nieuw en helemaal in de kleuren van ons interieur (voor zover je  daarvan kunt spreken, het is hier namelijk nogal een allegaartje) en voor maar een paar euro.
Ikke weer gelukkig!

Give-away gewijzigd

Eigenlijk had ik bedacht dat de dingen die ik weg wilde geven ter ere van mijn 50e volger bij elkaar in 1 pakketje zouden komen. Vandaar dat ik de kleurtjes een beetje op elkaar had afgestemd.
Maar toen ik er 2 pakketjes van maakte, vond ik de kleurtjes van het garen eigenlijk een beetje saai en niet zo bij de Ariadne passen.
Daarom heb ik mijn Give-away nummer 2 nu een beetje veranderd. Er zitten nu een bolletje wit en een bolletje rood garen in, zodat je er in elk geval een kerstmannetje mee kunt maken.

Zo ziet Give-away 2 er nu uit:

Ook heb ik de beloofde foto van de mutsen toegevoegd.
Is ie nu leuker? Ik hoop het, want het aantal reacties is nog niet echt overweldigend. Komt hopelijk nog goed.
Dussssss...... zegt het voort alsjeblieft! Ik wil graag een hartstikke beroemd blog worden. ;-)

Give-away gewonnen!!

Echt superleuk, ik heb een give-away gewonnen. En wel die van Kaatjes verhaaltjes.
Hij ziet er zo uit:

 

En vandaag kwam de post hem brengen.

Het zijn 2 erg mooie lapjes. De ene is cremekleurig en een beetje ruw geweven. En de andere is een Stenzo ribstofje met mooie rozen erop.

Ik denk dat ik van het cremekleurige stofje een kussenhoesje ga maken. 

En van het andere stofje weet ik het nog niet. Maar daar zal vast iets leuks van komen.

Ik laat het t.z.t. zeker hier zien.

Els en Kaatje: heel erg hartelijk bedankt voor het helemaal opsturen naar Nederland.

Vandaag was het alweer een lentedag in november en dit pakketje maakte de dag nog zonniger dan hij al was.

Jammergenoeg ben ik aangevallen door een verkoudheidsvirus. Ik ben benieuwd hoe snel ik dat beestje weer verjaagd zal hebben en hoe de strijd gestreden gaat worden.

En verder ben ik ook nog steeds in de ban van het haakvirus. Dat is gelukkig alleen maar leuk.

Ik ben nu wel met iets teveel projectjes tegelijk bezig: nog 3 bloemen om af te maken,

de sjaal/omslagdoek,

een schaapje uit een schattig boekje en een wokkelsjaal uit weer een ander boek. Daarover later meer.

Ook ben ik heel blij met mijn nieuwe camera. Het zal nog wel even tijd kosten voordat ik de mogelijkheden aardig onder de knie zal hebben, maar ook dat is leuk om te doen.

Gisteren ging ik weer met Noortje en haar vrouwtje in het park wandelen en toen had ik de camera meegenomen om te zien of ik daar betere foto's van Noortje mee kon maken dan met mijn telefoon. En zowaar zijn er een paar leuke foto's bij. Hier zie je er eentje:

 

Jaja, ik vind haar zo'n leuk hondje. Ik blijf jullie stalken met 'hondjesspam'. ;-)

En weer een bol

Het lijkt erop dat ik ongeveer 1 bol per week weghaak.

Vorige week donderdag de eerste:

En nu precies een week later is de tweede bol op. 

Nu maar vrolijk verder met de derde bol. Want de sjaal is nog niet groot genoeg.

Het blijft leuk om te doen.

Gisteren heb ik trouwens mijn nieuwe camera opgehaald en daarmee is de onderste foto gemaakt. Ik geloof zelf dat die toch wel beter is dan de bovenste. 

Nu maar eens gaan uitvinden hoe het allemaal werkt met alle mogelijkheden die op het toestel zitten.

P.S. Leuk dat er al 6 mensen reclame voor mijn give-away hebben gemaakt. Ik ben benieuwd of er nog bij komen. Zo niet, dan blijf ik met mijn 2e give-away zitten. ;-)

Wel jammer dat mijn trouwste volgster is afgehaakt. Nu is Katja mijn langdurigste volgster. Gezellig!

Daar is ie dan..... de Give-away!

Ik had beloofd dat ik bij 50 volgers ook een give-away zou doen.
En vanmorgen was het zover. Wijskuikentjes was mijn 50ste volger!
Dus de spulletjes die ik in mijn hoofd had om weg te geven zocht ik bij elkaar. En zette ik op de foto.
(Morgen ga ik mijn nieuwe camera ophalen, dus hopelijk worden mijn foto's daarna een stuk beter....)

Toen ik dit blogje ging schrijven stond de teller van volgers inmiddels al op 51.
En terwijl ik nu bezig ben, zie ik opeens dat het er zelfs 52 zijn geworden.
Als het in dit tempo doorgaat...... ;-)

Eigenlijk wilde ik gewoon 1 give-away-pakketje doen. Maar toen ik de foto's ging maken, vond ik dat de spulletjes niet helemaal bij elkaar pasten. En daarom..... heb ik er gewoon 2 pakketjes van gemaakt.

Het eerste is voor de liefhebbers van naaien, lapjes en dergelijke.

Het pakketje bestaat uit 3 lapjes: een wit vintage seersucker stofje (is omgezoomd, is waarschijnlijk een gordijntje geweest, komt uit de kringloopwinkel in Växjö-Zweden), een wit nieuw katoenen lapje van ongeveer 40 cm lang met Chinese kindjes, vulkanen, bloemen en Chinese tekentjes erop en een nieuw aquablauw lapje van ongeveer dezelfde lengte.

Daarbij nog wat bijpassende kraaltjes, bloemetjes, glittertjes, knoopjes en een stukje lint.

Het tweede pakketje bestaat uit een Ariadne (toen nog maandblad voor handwerken) uit december 1974! Voor de liefhebbers van vintage. 

En daarbij 2 bolletjes dun garen in de kleuren lichtbeige (met iets glans erin, niet zo glimmend als op de foto) en mintgroen met een donkerblauw spikkeltje hier en daar. Is geworden: rood en wit. Zie nieuwe foto rechtsbovenaan mijn blog.

Voor als je van werken met draadjes houdt.

In de Ariadne staan dingen die nu weer of nog steeds leuk zijn om te maken. Onder andere mooie truien en mutsen van IJslandse wol en leuke kerstknutsels, zoals een gebreide kerstman en een gebreide kerstkabouter en een kerstboom van macramé (wie kent het nog en kan het nog???).

Achterin staan 4 mutsen: 3 om te haken en 1 om te breien. Daar zal ik nog een foto van maken, want die zijn ook weer helemaal actueel. Daar staat nu ook een foto van in de nieuwe foto rechtsboven.

De rest van het blad blijft een verrassing. ;-)

LET OP: DEZE IS EEN BEETJE GEWIJZIGD. Zie de nieuwe foto rechts bovenaan mijn blog.

Wat is er nodig om een kans te maken?
1. Me laten weten dat je mee wilt doen door een reactie achter te laten.
2. Te vertellen welk pakketje je zou willen winnen.
3. Ergens reclame voor mijn blog maken. Dat kan op je eigen blog zijn, via Twitter, Hyves, Facebook of waar dan ook.
4. De link naar je reclame in je reactie vermelden.

Voor elke linkvermelding (met werkende link uiteraard) doe ik een briefje met je naam erop in het potje van het pakketje van je keuze. Dus hoe meer links, hoe meer kans.
En op 5 december, dat vind ik wel een mooie datum voor een give-away-uitslag, trek ik 2 winnaars. Uit elk potje eentje.

Je hoeft geen volger te worden van mijn blog. Dat mag natuurlijk wel. Maar het lijkt me alleen zinvol als je het ook leuk vindt om mijn blog te volgen.

Nou, daar gaat ie dan. Ik ben zooooooo benieuwd......... Spannend!

Home sweet home #2

Op de valreep nog een Home sweet home berichtje vandaag.
Eigenlijk was mijn home vandaag helemaal niet home sweet home, maar een grote bende. Gisteren hadden we namelijk 3 kasten leeggehaald en 1 daarvan helemaal omgebouwd tot echte opbergkast.
Pffff, wat een werk was dat. Natuurlijk was de Wet van meneer Murphy ook weer van toepassing. Maarrrrr, uiteindelijk was het gelukt.
Alleen lag toen alles wat uit de kasten gekomen was nog bijna overal, zodat je bijna nergens meer kon lopen laat staan zitten.
En omdat we gisteren geen tijd meer hadden om alles ook weer op te ruimen, lag de hele boel er vandaag nog. Dus even diep ademhalen en aan de slag.....

Nu is het nog niet klaar, maar in elk geval wel voor een groot deel.
Mijn handwerk- en leeshoekje is zo ongeveer klaar. Dus daar kan ik weer lekker zitten. Als ik daar tenminste tijd voor heb.

 

Morgen maar weer verder. Dan ga ik ook mijn lappenvoorraad netjes uitzoeken en opruimen.

En het nodige spul klaarzetten om naar de Kringloopwinkel te brengen. 

Niet mijn lapjes hoor! Daar kan ik niet zomaar afscheid van nemen. Daar wil ik heel graag iets van gaan maken. Maar ik ben bang dat het er teveel zijn om allemaal zelf te gaan verwerken tenzij ik heel vitaal 100 word en maar een paar uurtjes per nacht hoef te slapen...... Dus wie weet komt er wel iets van in mijn give-away terecht.

Nog 1 volgertje maar te gaan....... en dan weten we het.

Vorige week schreef ik in mijn eerste Home sweet home berichtje dat ik op 6 november buiten in de zon had gezeten. Dat was vandaag wel anders. Tjonge jonge, wat is het weer omgeslagen! 's Morgens witte daken. En toen ik vanavond met de auto weg moest, moest ik de ruiten al krabben! Da's wel even wennen. Gelukkig is het mooi zonnig weer.

Afgelopen zaterdag zag ik toevallig iets bewegen in de tuin toen ik terug kwam van boodschappen doen. Ik vroeg me af wat het was en ging beter kijken. En wat zag ik?? Ah, zo schattig!!

Een klein (tenminste, ik vond hem klein, maar misschien was het gewoon een volwassen egel) egeltje! Hij (of zij, geen idee of je dat kunt zien aan de buitenkant van een egel) was wel bang, maar bleef toch heel stilletjes zitten toen ik dichterbij kwam. Dus ik kon er een leuke foto van maken.

Een half uurtje later keek ik weer, maar toen was ie verdwenen. Ik ben eigenlijk wel benieuwd of het egeltje in onze tuin woont of bij een van de buren. Misschien was zaterdag wel de laatste dag dat hij/zij wakker was en is nu de winterslaap begonnen. Wie zal het zeggen?

Haakvirusbesmetting

Voor zover ik me kon herinneren, had ik nog nooit van mijn leven gehaakt. En begon ik met een paar proefbloemetjes. (zie hier)

Daarna las ik op het blog van Maarnietvangrijs een blogpost over een gehaakte zeesjaal en ik dacht: zoiets wil ik ook!
Ik snelde naar de Wibra voor goedkoop garen, want om nou gelijk met dure wol te gaan beginnen terwijl ik nog helemaal niet wist of ik wel iets moois zou kunnen haken, dat leek me niet zo'n heel goed idee.

Dat was vandaag precies een week geleden.
Ik vond ook nog een patroon voor een omslagdoek of sjaal. (hier)
En ik ging aan de slag.
Na 1 dagje was ik zover gekomen:

En gisteren was de eerste bol van 100 gram op:

Wie had dat ooit gedacht? Ikke getroffen door een ernstige haakvirusbesmetting.
Elke vrije minuut probeer ik even een stukje te haken. En je ziet: het schiet best aardig op.
Ik ga maar weer even een rijtje doen. ;-)
Met dank aan alle inspiratiebronnen!

P.S. Nog slechts 2 volgers te gaan voor de give-away!! Leuk leuk leuk!!

Heerlijke herfstwandeling

Zojuist heerlijk in het park gewandeld met Noortje (die je hier al eerder kon zien).

Mooie herfstkleuren en een vrolijke hond met een veel te grote stok.



Da's genieten!

Vintage in Deventer

Zoals waarschijnlijk bekend, ben ik stadsgids in Almere.
Gisteren was er een bijeenkomst van stadsgidsen uit het hele land in Deventer. En samen met collega-gids T was ik ook van de partij.

De bijeenkomst was informatief maar tamelijk saai.
Gelukkig was er ook een stadswandeling door een deel van het historische centrum van de stad in het programma opgenomen. En ik kan melden dat daar een hele hoop moois te zien is. Zeker het bezoeken waard.

Na afloop liep ik nog even samen met T door een stukje Deventer waar we nog niet geweest waren. En toen kwamen we dit winkeltje tegen:



De foto is een beetje onduidelijk, want genomen met mijn telefoon en door de etalageruit heen. Maar het geeft denk ik wel een aardig beeld van een winkeltje vol met spulletjes uit de jaren 50, 60 en 70.
Veel daarvan heb ik zelf nog in huis gehad of anders mijn ouders wel.
Grappig.

Ik kon niet zien wanneer het winkeltje geopend is. Maar dit is de site ervan:



Dus hou je van vintage en retrospulletjes en van een mooie historische stad? Dan op naar Deventer!

P.S. De 50 volgers komen nu in zicht! Nog maar 4 te gaan. En dan is het tijd voor een give-away! Joepie!

Home sweet home

Vorige week ontdekte ik het leuke idee van Barbaramama: Home sweet home.

En daar doe ik graag aan mee.
Ik begin met een stukje over ons home, maar dan buiten. Hopelijk mag dat ook.


Hoewel we ons de laatste tijd eigenlijk al niet meer verbazen over het weer, vond ik het afgelopen zaterdag toch wel bijzonder.
Het was toen 6 NOVEMBER 2011!! En aan de voorkant zag het er bij ons zo uit:



Wat feitelijk heel normaal te noemen is voor de tijd van het jaar.
Maar aan de achterkant vond dit plaats:



Daar zat ik in de zon. Met blote armen. En blote benen. En ik had het niet koud! Het was heerlijk. Dus kopje koffie erbij. Haakwerkje erbij (ook dat is vrij bijzonder, want ik heb nog nooit iets gehaakt behalve 3 probeer-bloemetjes). Genieten!

P.S. Nu ben ik op zoek naar een camera waarmee ik zulk soort foto's helderder en scherper kan maken ook als er geen zonlicht is. Iemand tips???

P.S.2 Dat haken is toch een partij verslavend!!! Elke keer als ik het haakwerk zie liggen, wil ik weer 'even' een stukje doen. Maar die stukjes worden wel steeds langer..... Ik ben nu al een heel stuk verder dan op de foto. In 2 dagen, ahum....

Ik doe ook mee aan de No Impact Week

Eigenlijk probeer ik altijd al zo Low Impact mogelijk te leven door energiebewust te zijn, zo weinig mogelijk milieuvervuiling te veroorzaken, zo min mogelijk te verspillen, zo veel mogelijk tweedehands te kopen en ga zo maar door.
Maar nu vond ik op internet het onderstaande initiatief om je 1 weekje per jaar nog iets bewuster met al dit soort dingen te laten omgaan. En daar ga ik graag aan proberen mee te doen. Kijken of het allemaal nog een tandje hoger kan.

Voor wie ook interesse heeft: lees het onderstaande verhaal, afkomstig van de site van de No Impact Week.

No Impact Week

Het No Impact experiment is een week (6 t/m 13 november) waarin je ervaart wat het verkleinen van je impact op het milieu kan betekenen voor je kwaliteit van leven. Het gaat er tijdens No Impact Week om dat je ontdekt hoe het veranderen van je levensstijl effect kan hebben op zaken als persoonlijke voldoening, gezondheid, geluk en je relatie met vrienden & familie. Het is een uitdaging, ga jij ‘m aan?

Tijdens No Impact Week kijk je naar, en pas je je gedrag aan op het gebied van consumeren, afval, transport, voedsel, energie & water.
Dit zijn veel van de onderwerpen waar het om gaat bij het verduurzamen van je levensstijl.
Aan de hand van een handleiding ga je elke dag een stapje verder. Ook kijk je hoe je de impact die je wel hebt op het milieu, kunt compenseren.
Om een beeld te krijgen van wat het No Impact experiment inhoudt, bekijk het filmpje of download de handleiding van No Impact Week 2010.
Meld je aan voor de week om de nieuwe handleiding van 2011 te ontvangen!

Mijn eerste stapjes op het haakpad

Ik kan me niet herinneren dat ik eerder in mijn leven gehaakt had, maar op de lagere school moet dat toch vast wel in het programma hebben gezeten. Waarschijnlijk was het zo dramatisch (die handwerkjuf vond niet gauw iets goed, zacht uitgedrukt) dat ik het compleet verdrongen heb en nooit meer opnieuw geprobeerd.
Maar door alle inspiratie op internet wilde ik me er toch weer eens aan wagen. Het leek me zo rustgevend. En je kunt er leuke en lieve dingen mee maken.

Toen we vorige week naar Zweden vertrokken, nam ik nog snel het boekje Ik leer haken van Hetty Mooi mee. Door mij enthousiast aangeschaft in de jaren 70 maar nog nooit gebruikt. Zo kon ik in elk geval opzoeken hoe de verschillende steken moeten.

In de kringloopwinkel in Växjö (lovely place!) vond ik 2 bolletjes haakkatoen en een bijpassende haaknaald, dus zo werd dit mijn startpakket:

Na eerst wat steken geoefend te hebben, wilde ik weleens een bloemetje gaan proberen, dat leek me niet zo moeilijk. Inmiddels hadden we ook internet via de Zweedse dongel en dat werkte nog aardig mee ook, dus ik zocht een tutorial en die vond ik hier. Een vrouw met een leuk Australisch accent legt heel geduldig uit hoe een roosje te haken. Dus ik begon. En inderdaad, het viel mee. Dit is het resultaat tot nu toe:

In Zweden had ik geen naald waarmee ik het bloemetje in elkaar kon zetten, dus verder ben ik niet gekomen. Maar ik schat in dat dat nog wel gaat lukken.
Ik kwam er wel achter dat ik niet zulk superhandig garen had uitgekozen, want dit was ongelijk van structuur en dat haakt niet echt makkelijk. In elk geval niet voor een beginner zoals ik.

In de auto onderweg naar huis moet ik me ook bezig houden. We zijn dan toch meestal zo'n 11-12 uur onderweg waarvan ik de meeste tijd op de passagiersstoel doorbreng. Dus ik nam de bolletjes en de haaknaald maar weer eens ter hand en in mijn ongelofelijke creativiteit probeerde ik een zelfverzonnen bloemetje te haken. En dat is dit geworden:

Bij gebrek aan een schaar in de auto hangen de bolletjes er nog aan. En ook het midden van het bloemetje vind ik nog een beetje kaal. Dus daar moet nog iets komen. Maar verder ben ik er eigenlijk wel tevreden over. En ik moet zeggen: het smaakt naar meer. Haken is inderdaad ontspannend. En je kunt het overal doen en bijvoorbeeld tegelijkertijd TV kijken of zo. En aan ideeën geen gebrek, dus hier zal vast nog wel een keer iets gehaakts voorbij gaan komen.