Hoppsan, jag är död van Arto Paasilinna zou volgens de kaft een 'waanzinnig grappig' boek moeten zijn. Maar ik vond er eigenlijk niet zoveel aan.
Het gaat over een man van rond de 30 die plotseling overlijdt doordat hij overreden wordt. En dan fantaseert Arto Paasilinna erop los over hoe het 'leven' na de dood eruit ziet.
In dit boek leven alle zielen van mensen die zich tijdens hun leven voldoende ontwikkeld hebben voort als onzichtbare wezens, gewoon tussen de levende mensen. Hoe ontwikkelder je was, hoe langer je blijft voortbestaan. Daarna los je gewoon op in het niets.
De hoofdpersoon verplaatst zich moeiteloos over de hele wereld en ver daarbuiten, ontmoet heel veel andere overledenen (waaronder Jezus en allerlei beroemde Finnen) en kan overal bij aanwezig zijn en levende mensen mooie of slechte dromen influisteren.
Ik vind het boek eigenlijk maar een hoop erop-los-gefantaseer. Het kon mij niet echt boeien. Maar ik heb doorgezet en het toch uitgelezen.
Arto Paasilinna schijnt een van de beroemdste en meest gelezen en vertaalde schrijvers van Finland van dit moment te zijn. Meer informatie over hem vond ik op internet. O.a. hier en hier.
Hij heeft vrij veel boeken geschreven en is nog niet zo oud, dus er kunnen er nog meer komen.
Er zijn er maar 7 in het Nederlands vertaald. Het bovengenoemde boek zit daar niet bij. Ik heb het gelezen in een vanuit het Fins naar het Zweeds vertaalde versie. En ik geloof ook niet dat we in Nederland of België heel erg op een Nederlandstalige versie ervan zitten te wachten. Maar daar kan ik me in vergissen natuurlijk.
O ja, de titel betekent in het Nederlands: Oeps, ik ben dood.
Het best verkochte en zelfs verfilmde boek van Arto Paasilinna heet Jäniksen vuosi, oftewel Het jaar van de haas, in het Nederlands vertaald met als titel Haas.
Misschien moet ik me daar nog maar eens aan gaan wagen om een beter beeld van de schrijver te krijgen. Maar het staat niet bovenaan mijn lijstje, dus het kan nog wel even duren voordat ik zover ben.
Hier nog een fotootje van de beste man:
Ik moet zeggen dat ik liever een andere Fin zie: Jari Litmanen. ;-)
3 opmerkingen:
tja, niet altijd geloven wat er op de kaft staat dus...
Ik las deze zomer het debuut van een jonge Finse schrijfster: de Grens van Riikka Pulkkinen. Een aanrader hoor! Ik was er een beetje ondersteboven van... Haar tweede lag vorige week vertaald in de winkel, en die heb ik dan ook maar meteen meegenomen.
Groeten!
Lijkt me een grappig boek! Jammer dat het je tegenviel, maar ik vind het wel knap dat je Zweeds kunt lezen!
Groetjes, Sandra
@Leentje: Ik heb dat boek gelijk eens even bij de bieb besteld. Ben ik wel heel benieuwd naar.
En toen gelijk ook Haas maar besteld. Voor het beste oordeel.
@Sandra: Is niet zo knap hoor. Ik ben al bijna 7 jaar met Zweeds bezig. Dan moet je toch intussen wel een boekje kunnen lezen.
Een reactie posten