Wie niet waagt, die niet wint

Soms moet je gokken in het leven; keuzes maken waarvan je niet kunt overzien wat de uitkomst wordt. 

Bijvoorbeeld als je besluit om een huis in Zweden te kopen als je geen betaalbaar huis in Nederland kunt vinden.

En ook als het je leuk lijkt om in dat Zweedse huis een week te gaan doorbrengen met een groepje vrouwen die elkaar niet kennen.

Het eerste was eigenlijk makkelijker dan het tweede, want daarvoor had ik alleen mezelf nodig. 

Voor het tweede ook nog een paar dappere vrouwen. En die bleken er te zijn!

In december gooide ik op Facebook een balletje op. Het leek mij zo leuk om een weekje te gaan genieten van elkaars talenten in de mooie omgeving van mijn Zweedse huis. Zouden er onder mijn Facebook-vrienden mensen zijn die dat zouden zien zitten????? Het is natuurlijk hartstikke spannend om helemaal naar Zweden af te reizen en daar in 1 huis te wonen met vrouwen die je helemaal niet of nauwelijks kent.

Onverwacht veel meiden reageerden positief. En na veel brainstormen en kijken wat de mogelijkheden waren, kwamen we erop uit dat er 5 naar mij toe zouden komen voor een weekje in augustus. Leuk en spannend tegelijk.

Vorige week was het zo ver.
Toen kwamen Corry, Hanneke, Helen, Margreet en Sandrina de gok wagen.

Helen ken ik al vanaf de middelbare school, Corry en Margreet ken ik pas een paar jaar en de laatste 2 kende ik eigenlijk nauwelijks. Sandrina had ik 2 keer ontmoet en Hanneke maar 1 keer. Zij kenden elkaar wel. Verder kenden de dames elkaar niet. Dat werd spannend.....

Wil je weten wat we zoal deden en hoe het ging? Lees dan maar verder. Ik zal proberen het een en ander te vertellen en laten zien (zonder de dames zelf herkenbaar in beeld te brengen i.v.m. hun privacy).

Tot maandagmiddag waren we met zijn vieren, omdat de andere 2 toen pas kwamen. Maar we gingen natuurlijk niet stil in een hoekje zitten wachten tot die er ook waren. 

Zweden = Loppisland. Oftewel: overal vind je hier kringloopwinkels in allerlei soorten en maten. En Hanneke en Sandrina, waren groot loppis-fan. Dus die waren op zaterdag al vroeg op pad om een kijkje te gaan nemen bij de loppis van de Lions-club in Tingsryd. Natuurlijk kwamen ze terug met leuke vondsten. (ik zal nog een foto vragen)

Daarna gingen we naar de kijkmiddag van Kvarnamåla Auktion, een echte Zweedse veiling, een fenomeen dat je meegemaakt moet hebben. 

Er waren leuke dingen die geveild zouden worden, dus we besloten om daar ook zondag heen te gaan, de dag dat de veiling elke week plaatsvindt.

Na de lunch gingen de 3 dames inkopen doen voor het avondeten. Ik bleef thuis om nog even wat onkruid weg te maaien zodat ik mijn schrikdraad weer kon aan zetten. We hadden in de tuin van mijn buurman verse wilde-zwijnen-sporen gezien. En die wil ik niet nog een keer.

We aten die avond heerlijke pasta met saus, klaargemaakt door Helen.

Na het eten maakten we nog een wandelingetje in de buurt.
Het plan was om daarna niet al te laat naar bed te gaan, maar dat lukte niet erg. :-)

Na een los-vast douche-ontbijt-koffie-gebeuren, reden we op zondagochtend naar de veiling.
Sandrina was zelfs zo dapper om te bieden. Zij won een mooie handgemaakte oude kapstok.

Na de veiling gingen we terug naar mijn huis.
Toevallig hadden we gezien dat er die avond muziek gemaakt zou worden in een kerk in de buurt. Het leek ons leuk om daar naartoe te gaan.

Het was zeer de moeite waard!
Een zangeres, een saxofoniste en de cantor van de kerk aan de piano.  De Zweden hebben echt iets met muziek. En laten daar graag anderen van meegenieten.

Na het concertje aten we thuis het flinke restant van de pastaschotel van de avond ervoor op.
En we bleven opnieuw veel te lang wakker. :-)

De rest van de week herhaalde zich elke ochtend het los-vaste douche-ontbijt-koffie-gebeuren. Geen strak gepland schema waarbij iedereen op dezelfde tijd aan het ontbijt moest zitten, maar heerlijk relaxed ieder in zijn eigen tempo op gang komen. Dat beviel ons goed.
Intussen werden er plannen gesmeed voor de rest van de dag.

Op maandag zou ik samen met Helen naar Karlshamn rijden om daar Corry en Margreet op te halen die naar Kopenhagen gevlogen waren en van daaraf met de trein verder gereisd. We zouden ook nog iets van het stadje gaan bekijken, maar daar kwam eigenlijk niks van terecht. We waren veel te lang thuis blijven rondhangen. Omdat we het daar gezellig hadden.

In mijn tuin stonden 2 struiken met zwarte bessen die hoognodig geplukt moesten worden. Ik had ze expres laten hangen om er deze week jam van te maken. Hanneke en Sandrina zouden deze taak op zich gaan nemen.
Ze wilden maandagmiddag ook nog naar een andere loppis en zouden bovendien boodschappen gaan doen. Dat leek een beetje veel en dat was het ook.
Dus de bessen werden wel geplukt, maar de jam moest nog even wachten.

Hanneke maakte heerlijke roti met kip, die we die avond gezellig met zijn zessen opaten.
In plaats van roti-vellen gebruikten we Zweeds tunnbröd.

We waren compleet. Gezellig.
Die avond liepen we met zijn allen een klein rondje in de buurt. En maakten het daarna weer veel te laat. Het begon een gewoonte te worden.

Aangezien ik natuurlijk weer veel te lang van stof ben, ga ik hier maar even stoppen. De rest komt later.
Haha, cliffhanger.....