Het begon met het kopen van iets bij iemand op Marktplaats. Die persoon woont in Harderwijk. En het ophalen van het 'iets' leek mij een mooie gelegenheid om eens een fietstochtje te gaan maken op de Veluwe, aangezien ik daar toch al bijna was door mijn ritje naar Harderwijk.
Snel op internet gezocht naar een route die mij wel mooi leek, wat spulletjes ingepakt en de fiets op de auto geladen. Dat klinkt trouwens allemaal sneller dan het was.
De route die ik vond was de Beekhuizerzand-route.
Achteraf misschien iets te enthousiast bedacht, want ik startte pas rond 18.00 uur. In principe moet je dit natuurlijk in een paar uurtjes kunnen fietsen, maar met mijn (gebrek aan) tempo (dat vooral veroorzaakt wordt door overal en nergens stoppen om iets te bekijken en foto's te maken) had ik kunnen weten dat het langer zou gaan duren. Maar dat is achteraf, haha.
Dit was mijn startpunt. Knooppunt 11.
Handig gelegen in een woonwijk in Harderwijk waar ik met gemak mijn auto kon parkeren.
De foto maakte ik om 17.58 uur.
Op naar knooppunt 55.
Dat ging niet helemaal vlekkeloos. In de buurt van de moskee (wie verwacht er een moskee in het zeer christelijke Harderwijk?) heb ik een tijdje rondjes gereden omdat ik niet snapte wat er daar met het routebordje bedoeld werd. Nou ja, een rondje om de moskee is weer eens iets anders dan een rondje om de kerk.
Uiteindelijk kwam het toch nog goed en kon ik de route vervolgen.
Toen ik Harderwijk eenmaal uit was, kwam ik bomen tegen met deze linten eromheen.
Handig dat je ergens voor gewaarschuwd wordt, maar minder handig dat er nergens wordt uitgelegd waarvoor dan precies en wat het gevaar inhoudt.
Ik had weleens iets gehoord over de Eikenprocessierups en irriterende haartjes daarvan, maar meer dan dat ik de klok daarover had horen luiden, was het niet.
Omdat ik niet wist waar ik bang voor moest zijn, ben ik niet lang onder de bomen blijven staan en heb ik al helemaal niet gezocht naar de rupsen om er foto's van te maken. Gemiste kans misschien?
Ik zag wel leuke loslopende kippen onder de bomen.
Geen idee of dat iets met de rupsen te maken had.
Het eerste deel van mijn tochtje voerde vooral door landelijk boerenlandschap met akkers, weiden en dierenfokkerijen. Zo kwam ik bij knooppunt 55 aan.
Aan de overkant van het knooppuntenbord stond deze leuke fiets:
De iets verderop gelegen theetuin was al dicht. Het was inmiddels ook al 18.51 uur.
Het landschap begon te veranderen.
Dit was bij knooppunt 54.
Ik heb sterk het vermoeden dat hier een homo-ontmoetingsplek is. Er liepen mij iets teveel om zich heen kijkende mannen in hun eentje rond te slenteren.
Een stukje verder, op weg naar knooppunt 57, stond dit kraampje langs de weg:
Je kon daar allerlei spulletjes kopen van luchtvaartmaatschappij Emirates. Ik vraag me dan gelijk af hoe die persoon aan al die spulletjes komt. Maar kennelijk is het wel een persoon die aan eerlijkheid doet.
Deze briefjes waren op de kraam te vinden:
Langs de weg kom je zowel oude boerderijen tegen als riante optrekjes met oprijlanen.
Bij het binnenrijden van Hulshorst zag ik dit mooie moestuintje. Alles stond er prachtig bij. Een duidelijk ervaren moestuinder, zo te zien.
Een stukje verderop stond dit:
Dus de enige courgette in het mandje (vast een verkooptruc) verdween in mijn fietstas. Uiteraard na achterlating van 50 cent in het geldbakje.
Deze mensen hadden nog meer te koop:
Niet op zondag: inderdaad, de Bible belt is in deze omgeving overal voel- en zichtbaar.
Intussen was ik nog niet op de helft van mijn geplande tocht aangekomen. Ik was nog op weg naar knooppunt 83, dat in het centrum van Nunspeet gelegen is.
Onderweg begon er steeds meer bos te komen.
Ik zag overal prachtige wandelpaden. En het fietspad was ook heel mooi.
Aangekomen in Nunspeet, zag ik dit: nepschapen.
En een leuke straatnaam.
En tenslotte een Jumbo-supermarkt die gelukkig tot 21.00 uur open was, want het was intussen al 20.00 uur geweest en ik was nog niets tegengekomen waar ik iets te eten kon kopen.
Even naar binnen dus.
Pauze bij de Jumbo. Later schrijf ik weer verder.
3 opmerkingen:
O, wat een cliffhanger! Het wordt vast nog heel spannend, want het is inmiddels over achten en de omgeving wordt steeds beboster (wat een raar woord, klopt vast niet)....
Eet maar gauw je broodje op en kom op met de rest van het verhaal!
Haha, ja ik ben het met Angelique eens: het wordt later en later, wat zul je nog tegen komen, ben benieuwd :)
Leuk verhaal! en laat ik daar nu net wonen ;-) Er zijn nog zoveel mooie routes in de omgeving daar,gewoon een keer terug komen zou ik zeggen.
Groetjes Janneke
Een reactie posten