Mijn 'huis'dieren

Als je aan de rand van een bos woont en een tuintje hebt dat door de vorige bewoners nogal verwaarloosd is, dan heb je niet alleen veel te doen (waar jullie al wat voorbeelden van hebben kunnen zien), maar ook heel veel te zien.
En sinds ik in maart de cursus natuurfotografie gevolgd heb (was weliswaar slechts een startcursus van 3 lessen, maar toch) hou ik mijn camera steeds vaker in de buurt en kijk ik met andere ogen naar wat er in de wereld te zien is.

Dan valt het me op dat er niet alleen heel veel planten in de tuin staan, maar dat er ook veel verschillende dieren langskomen. Sommige dieren wonen er zelfs.

Ik zal jullie er een paar laten zien. En dat zijn alleen nog maar de dieren waarvan het me gelukt is om ze op de foto te krijgen.

Elke dag zat er een duif in de boom achter mijn tuin. Steeds op dezelfde tak. In mei was het steeds vaker dat er een duivenpaartje zat in plaats van eentje. Op 19 mei betrapte ik ze zelfs terwijl ze zaten te knuffelen. En nu zie ik er steeds maar weer eentje. Niet meer op dezelfde tak, want daar zitten nu teveel bladeren. Die duif (ervan uitgaande dat het steeds dezelfde is) zit nu telkens als de zon schijnt op het topje van een conifeer.

Ik denk dat er ergens in de buurt een nest is.

In mei vertelde ik jullie ook al over de merel die tegen de tuindeur was aangevlogen.

En dat gelukkig overleefde.
Misschien was hij het wel die ik later zag met een jonkie dat druk gevoerd werd.

En terwijl pa achterin de tuin het ene kind aan het voeren was, zat er een broertje of zusje vlakbij mij. Kennelijk hadden zij al die tijd al een nest in de coniferenhaag. En zag ik ze nog net op de laatste dag dat ze daar woonden. Want daarna waren ze spoorloos.

Natuurlijk wonen er niet alleen vogels in de buurt. Ook muisjes zie ik regelmatig.
Hier zit er eentje aan een oude broodkorst te knagen.

En toen er nog een kaper op de kust kwam, zag ik zelfs een heus muizengevecht.

Net alsof zo'n hele korst niet genoeg is voor met zijn tweeën.
Ik hoop alleen 1 ding en dat is dat de muisjes wel buiten blijven. Want ik vind ze schattig, maar niet als ze eenmaal binnen komen. Dan vind ik ze alleen maar vies.

Ik liet ook het nestkastje waarin het nestje van de pimpelmeesjes zit al zien. Vlak daarvoor zit een dode druiventak, die ik expres heb laten zitten, omdat de vogels deze als tussenstation gebruiken. En op de plek waar ze steeds landen en om zich heen kijken, ziet het er nu zo uit.

Het superschattige nestje van de tjiftjafs hebben jullie ook al eerder gezien.
Als ik thuis ben, kijk ik er een paar keer per dag in.
De kleintjes zijn vaak alleen thuis. Pa en ma hebben het druk met eten halen.
En tot mijn verbazing zag ik vanmorgen dit:

Er lag een piepklein eitje voor de ingang, tussen de kleine vogeltjes.
Zou dat nou een nieuw eitje zijn? Of een oud eitje dat niet uitgekomen is? Wie het weet, mag het zeggen.
De vogeltjes zelf zijn al gegroeid sinds ik ze dinsdag ontdekte en voor het eerst zag.

Ze zijn ook niet meer zo kaal en doorzichtig.

Gisteren was er weer een vogeltje een beetje dom. Die vloog niet tegen de tuindeur aan, maar erdoor naar binnen. Paniek!

Want: helaas, door dat raam kon het niet meer naar buiten. Dus ik heb het vogeltje gevangen met hulp van een theedoek, het even belerend toegesproken en daarna buiten losgelaten.
Het zou zomaar een van de ouders van de tjiftjafbaby's geweest kunnen zijn.

Tenslotte kun je in mijn tuin nu ook wat minder schattige diertjes vinden: meelwormen.

Ik heb een heel bakje vol gekocht bij de dierenwinkel en ik leg er telkens een aantal op een omgekeerde emmer vlakbij de vogelnestjes. In de hoop dat ik daarmee de vogels lok en ze eindelijk eens van dichterbij op de foto kan krijgen.
Steeds zijn de meelwormen na een tijdje verdwenen. Maar ik heb er nog geen vogel bij gezien.
Ik hoop wel dat de meelwormen opgegeten worden en zich niet gaan verpoppen en dan kevers worden. Want een lading meeltorren in de tuin lijkt me nou weer niet zo leuk.

Ik had ook nog foto's van een vlinder, een vlieg en een bij. Maar die zal ik jullie besparen. Too much is ook niet de bedoeling. Ik hoop dat jullie dit al niet teveel vinden.

Soms sla ik misschien nogal door.
Vanmiddag heb ik bijvoorbeeld 71 foto's (ja, way too much waarschijnlijk) van mijn tuintje en wat daar zoal in staat en te zien is op mijn Facebook gezet. Toevallig heb ik een paar vriendinnen waarmee ik via Facebook tuinactiviteiten uitwissel, dus vandaar.
Het fotoalbum is openbaar, dus als je wilt kun je het bekijken, ook als je geen Facebook-account hebt. Je hoeft zelfs geen 'vriend' met mij te zijn. Dus vind je dit stukje nog niet teveel en wil je meer zien: be my guest.

Vandaag zou ook de uitslag van mijn give-away zijn, maar dat stel ik maar even uit tot morgen.