zaterdag 16 mei 2015

De Parelvisjes

Dan denk je dat er na ruim een jaar inktvisjes voor couveusekindjes toch zo langzamerhand een einde gekomen zal zijn aan de rij van mensen die op de een of andere manier willen meeliften op het succes ervan.
Maar nee hoor, er is weer een nieuwe ster aan het firmament. De Parelvisjes. 

Samen met een aantal ambassadeurs volg ik deze club (of liever gezegd: clubje, want het is eigenlijk maar 1 persoon met een paar steeds wisselende hulpjes) al sinds ze online verschenen, ruim een half jaar geleden ongeveer.
Tot nu toe bleef het daar beperkt tot een Facebookgroep waar wat vaag over de stichting werd gedaan. 
Duidelijk werd in elk geval: 

a. dat er visjes worden ingezameld. Parelvisjes, een soort combi tussen inktvisje en earlybird. Uiteraard van hetzelfde materiaal en met ongeveer dezelfde eisen. Gratis gehaakt en opgestuurd door goed bedoelende haaksters.
b. dat deze visjes in vage pakketjes gestopt worden en dan aan zieke en te vroeg geboren kinderen in deelnemende ziekenhuizen gegeven.
c. dat er geld ingezameld wordt in de vorm van sponsorgelden en door verkoop van de pakketjes (à € 13,95 excl. verzendkosten) voor kinderen in de niet-deelnemende ziekenhuizen.
d. dat er geld wordt uitgegeven aan allerlei promotiemateriaal. 

Absoluut niet duidelijk werd:
a. waar en aan welke kinderen er al pakketjes zijn uitgedeeld.
b. wat er nou precies in die pakketjes zit behalve een visje en een kleurplaat
c. hoeveel geld er omgaat bij de stichting
d. waar en hoe er precies onderzoeken zijn gedaan en welke deskundigen er bij de stichting betrokken zijn.

Als je de voorzitster van de stichting (Daniëlle Conen) een vraag stelt over wat dan ook, krijg je nooit antwoord. 
Maakt niet uit waar of hoe je je vraag stelt. 
Kortom: nogal vaag allemaal.

Nu is er sinds kort ook een website van deze stichting online gekomen. En daar wordt het wel heel bont gemaakt.
Hoeveel leugens, halve waarheden en zichzelf tegensprekende teksten kan een mens op 1 pagina schrijven?

**** Dit bericht is inmiddels verwijderd van de website van de Parelvisjes, wat maar goed is ook.
Maar hier kun je het nog lezen.

Naar aanleiding van de lichte paniek die in de Facebookgroep van de inktvisjes ontstond op grond van dit bericht, heb ik daar het volgende geschreven. En dat wil ik hier graag herhalen voor iedereen die op zoek is naar meer informatie over de stichting De Parelvisjes. 
Bezint eer ge begint. 

Eigenlijk ben ik blij dat Tessa xxx dit bericht hier geplaatst heeft. Dat geeft mij namelijk de kans om erop te reageren.

Wij hebben deze stichting namelijk al een tijdje in het vizier en daarbij vallen een paar dingen op:


1. als je deze 'mevrouw' een kritische vraag stelt, krijg je geen antwoord.


2. als je vraagt naar namen van ziekenhuizen, artsen, onderzoekers enzovoorts, krijg je geen antwoord.


3. als je vraagt naar de onderzoeken zelf en hoe en waar die gedaan zijn, krijg je geen antwoord.


4. ze verwijst in dit artikel op haar website naar een brief die verspreid wordt/werd door het ziekenhuis in Zwolle. In deze brief staan aantoonbare leugens. Ik heb n.a.v. die brief namelijk zelf contact gehad met Zwolle en daar is gebleken dat er helemaal geen onderzoek is, waarop Zwolle hun brief en beweringen baseert. Ze baseren zich alleen op 'literatuuronderzoek'. Ik kan je de bewijzen hiervan laten zien.


5. als er al onderzoek naar inktvisjes gedaan zou zijn, kan dat nooit met een van onze inktvisjes geweest zijn. Onze ambassadeurs keuren en verpakken alleen inktvisjes voor hun eigen ziekenhuizen. En in geen enkel van die ziekenhuizen is ook maar iets negatiefs uit een onderzoek van een inktvis gebleken. Denk je echt dat het ziekenhuis waarbij dat het geval zou zijn nu nog zou meedoen aan ons project? En dat ze mij er dan niet van op de hoogte gesteld zouden hebben? No way!


6.deze 'mevrouw' beweert dat haar visjes steriel aangeleverd worden en dat ze daarna ook in de couveuse nog bacterievrij zullen blijven. Ik denk echt dat ze de Nobelprijs gaat winnen als dit haar lukt. Dat kan namelijk helemaal niet. Zodra een steriele inktvis (of wat voor knuffel dan ook) bij een kindje in een warme, vochtige couveuse wordt gelegd, zit deze binnen een uur vol met bacteriën. Van het kindje zelf. De genoemde bacteriën draagt elk mens (ook een couveusekindje) namelijk bij zich. En juist in zo'n warme vochtige omgeving ontwikkelen die bacteriën zich razendsnel. Dus na een uurtje in de couveuse zijn haar visjes net zo vol met bacteriën als onze inktvisjes. Het is dus aan het ziekenhuis en aan de ouders hoe schoon ze omgaan met alles wat in de couveuse ligt. Dus het kindje zelf, de kleertjes, luiers, doekjes, dekentjes, knuffeltjes enzovoort.


7. wat ook heel grappig is, is dat ze de inktvisjes afkraakt en zegt dat er geen wetenschappelijk bewijs is voor de werking ervan, maar tegelijk wel die inktvisjes na-aapt. Dus haar visjes, met dezelfde werking, helpen wel en die van ons niet?


8. ze beweert dat de inktvisjes alleen voor de sier bedoeld zijn en om de ouders en de verpleging een goed gevoel te geven. Daarom wordt aangeraden om de eventuele knuffeltjes alleen aan de buitenkant van de couveuses te bevestigen. Maar op haar eigen foto's liggen de visjes wel bij de kindjes.


9. de staarten van haar visjes zijn zo dik dat een gemiddeld couveusekindje daar helemaal niets mee kan. Wij proberen onze inktvisjes juist tentakels te geven waar kleine handjes houvast bij kunnen vinden, zodat ze de tentakels grijpen in plaats van de slangen. Natuurlijk sluit dat niet uit dat er toch nog aan slangen getrokken wordt.


10. het gevaar van het in de mond steken van een tentakel is ons ook bekend. Maar zoals Tessa xxx hierboven ook al aangeeft: die kleintjes zijn daar eigenlijk nog helemaal niet toe in staat. Voor alle zekerheid zeggen wij erbij dat onze inktvisjes geen speelgoed zijn, maar hulpmiddelen voor kindjes die continu onder toezicht staan. Natuurlijk betekent dat niet dat er 24/7 een verpleegster naast de couveuse staat te kijken. Daar zijn apparaten voor. En als er ook maar even iets aan de hand is in een couveuse, gaat er direct van alles piepen en mag je aannemen dat er gelijk iemand komt.

Voor thuis vertellen wij de ouders (schriftelijk) om hun kindje nooit alleen te laten met een inktvis.

Voorlopig wil ik het hier maar even bij laten, hoewel ik nog wel meer te vertellen heb over deze stichting.
Iedereen mag (ook nu weer) haken voor welk goed doel dan ook. Maar voordat ik voor deze stichting zou gaan haken, zou ik me nog eens flink achter de oren krabben en de voorzitster van de stichting met een aantal zeer kritische vragen bestoken. Niet alleen over de visjes, maar ook over de rest van het pakket, de ziekenhuizen, de onderzoeken en de financiën van deze totaal ondoorzichtige stichting.
Ik vrees dat je nergens antwoord op krijgt.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...