Leuke impulsaankoopjes en meer nieuws over de inktvissen

Eergisteren was ik toevallig even in Almere Haven en liep ik eerst het Kruidvat en daarna de Wibra binnen.

Uiteraard kwam ik niet met lege handen naar buiten. 

Bij het Kruidvat hadden ze allerlei knutselspulletjes afgeprijsd. Dus daar kocht ik de 2 boekjes met leuke papiertjes.

Bij de nieuwe schoolspullen lagen rolletjes tape en daar nam ik ook wat van mee.

Daarna vond ik bij de Wibra nog veel meer rolletjes tape.

3 rolletjes voor 1 euro, terwijl je bij het Kruidvat 2 rolletjes koopt voor 99 cent.

De Wibra lijkt dus een stuk goedkoper, maar dat is niet zo. Op de rolletjes van het Kruidvat zit 8 meter en op die van de Wibra maar 2,5 meter. Jaja, daar zit niet voor niks een sticker overheen geplakt.

Maar het maakte mij niet uit, het zijn gewoon leuke tapejes voor leuke prijsjes.

Dit zijn mijn nieuwe tape-aanwinsten in zij-aanzicht.

Ik had gehoopt dat er in de zakjes die er omheen zaten een beetje tijd verstopt zat, maar helaas, het was alleen maar lucht.

Dan nog even over de inktvisjes waar ik op 18 juni over schreef.

Van een paar van jullie heb ik een mailtje gekregen met de mededeling dat jullie mee willen doen. Dat is natuurlijk superleuk. Ik kijk nu al uit naar die leuke haaksels in mijn postvakje.

Ik ga begin augustus weer naar Zweden, dus wat ik dan binnen heb, zal ik meenemen.

Maar de actie loopt gewoon door, dus het maakt niet uit wanneer ik een inktvis binnen krijg. Als het goed is, blijf ik regelmatig heen en weer reizen tussen Nederland en Zweden.

Wat ook heel tof is, is dat Angeline van Mijn eigen plekkie ook aandacht aan de actie heeft besteed op haar blog. Zonder dat we het van elkaar wisten, bleken we dezelfde Zweedse blogster te volgen die ook meedoet aan het project.

Wat ik de vorige keer nog vergeten was te vermelden, was dat je een kaartje bij elke gehaakte inktvis mag stoppen met daarop de naam die je hem/haar gegeven hebt en natuurlijk je eigen naam en blog en/of e-mailadres. En als je wilt, mag je er ook een boodschap voor de ouders van het kindje op schrijven (in het Engels is misschien het handigste). 

Stop je inktvis met het kaartje in een zakje.

De ambassadeurs van het project wassen eerst alle binnengekomen inktvissen op 60 graden en maken daarna de kaartjes eraan vast.

Op internet las ik ook nog dit artikel over het Små bläckfiskar projekt.

Het is in het Zweeds, dus de meesten van jullie zullen het niet kunnen lezen.

Maar een van de dingen die ik er nog uit wil halen, is dat de tentakels van de inktvissen er ook voor zorgen dat de kindjes niet naar de slangen en draden grijpen die aan henzelf vastzitten. De kindjes houden de tentakels vast in plaats van hun eigen sonde of zuurstofslang. En daar blijken de verpleegkundigen in de ziekenhuizen heel blij om te zijn.

Er staat ook nog dat de inktvissen die niet aan de voorwaarden blijken te voldoen gegeven worden aan broertjes en zusjes van de kindjes. Ook als je wel een knuffel wilt haken of breien, maar geen zin hebt in een inktvis, kun je iets maken voor een broertje of zusje.

Aanvulling: ik heb een pdf gemaakt met de vertaling van het patroon en alle andere info die je nodig hebt om mee te doen. Mail me via het mailformulier onderaan dit blog en ik stuur het naar je toe.