woensdag 14 januari 2015

1 jaar inktvis-opperhoofd

Op 14 januari 2014, ergens aan het begin van de middag, plofte het eerste mailtje in mijn mailbox met het verzoek om het patroon van de inktvis voor couveusekindjes. Aan het eind van die middag waren dat er al meer dan 100.
Waar kwamen ze vandaan?
Van de Facebook-pagina van de Vereniging van Ouders van Couveusekindjes, bleek al snel. Daar had iemand de link naar mijn blogje over de inktvisjes gedeeld.
Wat er sindsdien gebeurd is, is bijna niet te bevatten.

Duizenden mensen meldden zich om inktvisjes te willen haken. Niet voor Zweedse kindjes, maar voor kindjes in Nederlandse en Belgische ziekenhuizen.
Veel vrouwen boden aan om ziekenhuizen te willen bezoeken en om eventueel ambassadeur te willen worden als het ziekenhuis mee zou willen doen aan het project.
In eerste instantie verwees ik iedereen door naar de Zweedse contactpersoon. Maar toen die aangaf dat ze niet in staat was om dit op zich te nemen (ze was o.a. net bevallen), bood ik aan om dan maar te proberen om alles 'even' in goede banen te leiden.
Dat 'even' is 'ietsje' langer geworden. En de hoeveelheid werk, stress en gedoe onvoorstelbaar. Maar wat heeft het veel moois opgeleverd!

Al heel snel waren er een paar ziekenhuizen bereid om mee te doen. En nu, precies 1 jaar later, zijn dat er al meer dan 100. In Vlaanderen doen zelfs bijna alle ziekenhuizen mee. En in Nederland meer dan de helft.


Er zijn bijna 100 vrouwen die zich met hart en ziel inzetten als ambassadeur. Zij ontvangen de inktvisjes van de haaksters. Zij controleren die op de strenge eisen waaraan de inktvisjes moeten voldoen. Zij wassen, controleren nog eens en pakken elk inktvisje apart in. Zij onderhouden de contacten met de ziekenhuizen en niet te vergeten met de haaksters. Elke haakster die dat wil, krijgt feedback over haar inktvis(sen) om zo te proberen zoveel mogelijk inktvisjes te krijgen die naar de kindjes kunnen. Onderschat niet wat deze dames allemaal doen. Sommigen geven zelfs workshops en/of persoonlijke begeleiding aan haaksters.

Natuurlijk zijn er ook de haaksters zelf.  Duizenden. Geen idee hoeveel precies, want velen haken in stilte en leveren hun inktvisjes geruisloos in.
Ook deze mensen doen het vaak met hart en ziel. De ene haakster haakt alleen af en toe of eenmalig een inktvisje en de andere heeft er al meer dan 200 gemaakt. Maar elke inktvis is evenveel waard voor dat ene kindje dat ermee geholpen wordt. Dus elke haakster is even belangrijk.

Een van de mooie dingen van dit project vind ik dat iedereen er even belangrijk is. Niemand kan zonder de anderen.
Ik speel wel de baas, want iemand moet de boel structureren, maar zonder al die andere mensen die op welke manier dan ook bijdragen, was er geen inktvisjesproject.
Behalve de haaksters en de ambassadeurs, die zich min of meer in het zicht inzetten, zijn er de mensen achter de schermen: dames die het foto-album bijhouden, dames die zich inzetten om anderen te helpen, dames die leuke patroontjes bedenken en uitwerken, dames die contacten hebben gelegd met ziekenhuizen die nog niet meededen, dames die tutorials en voorbeeldinktvisjes maken en waarschijnlijk vergeet ik er dan nog.
Natuurlijk zijn er ook de ziekenhuizen met hun artsen en verpleegkundigen die zich geschaard hebben achter ons project. Zij zijn degenen die ervoor zorgen dat de kindjes die het nodig hebben ook daadwerkelijk een met liefde gemaakt inktvisje krijgen.

Toen het project zulke grote vormen ging aannemen dat het niet meer via de mail te regelen viel, kwam er een Facebook-groep: Inktvisjes voor couveusekindjes haken, hoewel er ook inktvisjes gebreid worden.
Er kwam een Facebook-pagina om ons project verder onder de aandacht te brengen via Facebook. Met inmiddels meer dan 10.000 likes.
En na veel gedoe kwam er eindelijk in maart ook een website: www.kleine-inktvisjes.eu. Met een prachtig professioneel logo:

Met dank aan Roger Klaassen die dit gratis voor ons gemaakt heeft.

Zo komen we terecht bij de paar mannen die ook een bijdrage aan het project leveren of geleverd hebben. Wouter Paesen voor de hosting en praktische ondersteuning van de website en Rudolf Hecke die zelfs een liedje voor het project geschreven heeft en gezorgd heeft voor een heuse videoclip, waar je heel vrolijk van wordt.

https://www.youtube.com/watch?v=YIG4P26g_Xg&feature=youtu.be

Het liedje is ook te downloaden via iTunes. Je krijgt dan de gezongen en de instrumentale versie.

Natuurlijk waren er ook veel tegenslagen, verhitte discussies, vijandelijkheden, mensen die commercieel met het project aan de haal gingen, een ziekenhuis dat een anti-inktviscampagne voert en nog veel meer. Daar ga ik hier maar niet verder op in. Dat was/is al vervelend genoeg. Het positieve heeft gelukkig ruimschoots de overhand.
Het is het mij waard geweest om mij het afgelopen jaar in te zetten, met alle ups en downs, voor dit geweldige project. 
Het is ten koste gegaan van veel dingen en contacten in mijn privéleven, maar ik hoop dat snel weer op te kunnen gaan pakken. Hopelijk gaat het project mij het komende jaar toch een stuk minder tijd kosten, als alles eenmaal loopt.

Het allermooiste van dit toch al prachtige project vind ik dat er zoveel meer uit is ontstaan dan een groep mensen die inktvisjes haken en verspreiden onder kwetsbare kindjes.
Er zijn vrouwen die werkloos of ziek thuis zitten en die zich daardoor nutteloos of soms zelfs waardeloos vonden. Zij hebben een nieuwe impuls aan hun leven gegeven door inktvisjes te haken.
Er zijn vrouwen die dachten dat ze niks (meer) konden. Zij blijken schitterende inktvisjes te kunnen haken en zelfs in staat te zijn om anderen daarbij te helpen. 
Er zijn vrouwen die eenzaam waren. Zij hebben nu nieuwe contacten opgedaan via de inktvisjes. Er zijn zelfs echte vriendschappen ontstaan, niet alleen virtueel, maar ook in real life. De koffiehoek in de Facebook-groep die elke dag wordt opgestart met een gezellige koffiefoto, is voor een aantal dames niet meer weg te denken uit hun leven.
En velen, waaronder ikzelf, hebben nieuwe dingen geleerd. Nieuwe vaardigheden en dingen over zichzelf.

Last but not least blijken de inktvisjes niet alleen de kindjes te helpen in hun moeilijke tijd, maar voelen ook de ouders zich erdoor gesteund. Ik heb al vaker gehoord dat het voor hen goed voelt dat een wildvreemd iemand de moeite heeft genomen om iets moois voor hun kindje te maken, vaak met een lieve boodschap voor de ouders erbij.
Ook vanuit de verpleging van de deelnemende ziekenhuizen komen alleen maar positieve berichten. De verpleegkundigen kunnen met een inktvis net iets meer aan een kindje geven dan technische verzorging en liefde.

Dit alles bovenop de basis van het hele project: iets doen voor iemand die je niet kent en ook nooit zult kennen, op je eigen kosten en zonder er ooit iets voor terug te verwachten, maakt dit project een van de waardevolste dingen waarvoor ik me ooit heb ingezet. En zal blijven inzetten.

Tenslotte kan het vast geen toeval zijn dat onze 'ambassadeur' van het eerste uur, Lucas, waarvan wij de foto's mochten gebruiken voor de promotie van ons project, ook op 14 januari 2014 is geboren.


Met Lucas gaat het goed.
Laten we hopen dat zowel Lucas als het project Kleine inktvisjes voor couveusekindjes nog heel veel mooie jaren tegemoet gaan.

Iedereen die daar op welke manier dan ook een bijdrage aan geleverd heeft of nog gaat leveren: heel erg hartelijk bedankt!!!

P.S. Vergeet vanavond niet om naar Man bijt hond te kijken. Daar kun je de heldhaftige Tjarda den Dunnen, ambassadeur van het eerste uur, zien, die probeert ons project onder de aandacht te brengen.

7 opmerkingen:

Lies Koster zei

Gefeliciteerd met jee eerste verjaardag. Kun je nu nog eggen dat de inktvisjes in de kinderschoenen staan? Ik dácht het niet! Wat een mooi resultaat en wat een leuke bijwerkingen (die heb je bij élk medicijn hè) Gelukkig heb je zo veel ambassadeurs! Goed systeem. Groetjes, huisvlijtigLIESje.blogspot.com

Angélique zei

Wie had van te voren kunnen bedenken dat dit project zo'n grote omvang zou aannemen? En het is goed dat het zo groots is geworden! Voor een ieder die aan dit project mee werkt een dik compliment! En zeker voor jou Ria!

Sofie zei

Super, ik ben dan ook heel blij dat ik iets kon betekenen voor die kleintjes, door het haken van enkele inktvisjes!
groetjes Sofie

vee zei

Zo tof om nog eens iets van jou te horen !!! En heel blij dat het project zo goed loopt !!!.

MultiVroon zei

Wauw!!!!

En goed om nog eens van je te horen :)

emmel-prutsemieke zei

wat ben jij hier lang weg geweest, gaan we terug ietsje mee van je horen/lezen?

Aankleedpopje zei

Wat fijn om te zien dat ik nog een paar trouwe fans over heb na al die tijd. :-)
Ik hoop dat ik weer tijd ga vinden om blogjes te lezen en te schrijven, want dat was toch wel erg leuk.
Maar voorlopig kosten de inktvissen nog steeds veel tijd.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...