Wat begon als een veelbelovende dag met een paar leuke plannetjes, verliep jammer genoeg niet zo leuk als ik gehoopt had.
Ik had voor vandaag een bezoekje aan Växjö gepland. Met als hoogtepuntjes natuurlijk de Erikshjälpen en de Kupan. In de hoop daar weer de nodige kringloopschatten te gaan vinden.
Het begon er al mee dat het flink sneeuwde. Ook nog toen ik op weg ging.
"Mijn" straat zag er vanmorgen zo uit:
Met iets meer sneeuw dus dan zaterdag.
Dat werd voorzichtig rijden. Maar dat gaf niet.
Op de grote weg naar Växjö was het over het algemeen goed te doen. Daar was duidelijk sneeuw geschoven en zout gestrooid.
Welgemoed ging ik op weg naar de Erikshjälpen. Maar toen ik daar aan kwam rijden, zag het er zo raar uit. Er stonden helemaal geen auto's. Wat zou er aan de hand zijn????
Dat wist ik snel. De openingsdagen zijn veranderd. Voortaan is de winkel op dinsdagmiddag open.
Jammer jammer jammer. Volgende week beter dan maar.
Ik stapte weer in de auto en ging naar de Kupan, de kringloopwinkel van het Rode Kruis. Ook deze vind je overal en nergens in Zweden.
Die was gelukkig wel open.
Het kostte wat moeite om een parkeerplaatsje te vinden, want het was druk.
Eenmaal binnen heb ik echt heel goed gezocht en overal meerdere keren gekeken. Maar toch vond ik bijna niks leuks.
Ik kwam weer naar buiten met maar 2 dingetjes.
Een lap stof van Ikea en een boekje over Winnie de Poeh, hier in Zweden Nalle (dat betekent knuffel) Puh geheten.
Volgens mij staan er de tekeningen in van de originele Engelse versie.
Heel schattig.
Daarna ging ik boodschappen doen. En nog een nieuwe pot verf halen.
Daarvoor had ik de oude pot meegenomen om niet het risico te lopen dat ik met een andere kleur verf terug zou komen. Op zich heel slim natuurlijk.
Ware het niet dat blijkbaar de verf aan die oude pot nog niet helemaal opgedroogd was....
Met dit als resultaat:
Verf op mijn jas. Onderaan de mouw, bovenaan de mouw, op de ene voorkant en op de andere voorkant. :-(
Gelukkig heeft de stof een soort waxlaag. Dus ik hoopte dat ik de verf er nog af zou kunnen krijgen als ik snel thuis zou zijn en de verf nog niet opgedroogd.
Dat snel thuis zijn, zat ook even tegen.
Ongeveer halverwege de weg naar huis stond ik stil. Bijna een uur. In het pikkedonker inmiddels en in een rij auto's waarvan ik niet kon zien hoe lang die was.
We stonden helemaal stil en ook van de andere kant kwamen helemaal geen auto's.
En het sneeuwde en sneeuwde. Dus de laag sneeuw op de weg werd alsmaar dikker.
Na ongeveer een kwartiertje kwamen er blauwe zwaailichten vanaf de andere kant.
Dat bleek een ambulance te zijn.
Vervolgens weer een hele tijd niks.
In de loop van de middag had ik een pizza gehaald en daar maar een deel van opgegeten. De rest lag nog in de auto. En ik begon best weer een beetje trek te krijgen.
Net toen ik de pizza wilde gaan pakken, kwamen er opeens auto's van de andere kant. Een hele rij. En toen die ophield, begon de rij waarin ik stond in beweging te komen.
We mochten/konden weer.
Het bleek dat er niet zo heel ver voor mij een ongeluk was gebeurd. Aan de andere kant van de weg lag een vrachtwagen op zijn kant in de greppel.
Omdat er intussen veel sneeuw op de weg lag, konden we langzaam verder rijden.
Zo duurde de reis al met al een uurtje langer dan ik gedacht had.
Maar het leuke ervan was, dat er tijdens het wachten een hoorspel voor kinderen op de radio was. Over een egel en een mol die een uitstapje gingen maken. Nu had ik rustig de tijd om daarnaar te luisteren en ervan te genieten. Het was leuk om te merken dat ik gewoon het hele verhaal letterlijk kon verstaan. Zo heb ik toch nog mijn Zweeds geoefend terwijl ik stond te staan.
Ik was wel blij dat ik thuis was. Daar heb ik snel de boodschappen opgeruimd en mijn pizza opgegeten.
En mijn jas heb ik gelukkig met terpentine weer schoon gekregen.
Eind goed al goed dus maar.
P.S. De blogsters-ontmoetings-bijeenkomst staat even op een laag pitje. Er zijn een paar dames die een eventuele locatie hebben voorgesteld, dus daar ga ik eerst contact mee opnemen. Mocht er meer nieuws zijn, dan meld ik me daarmee.
Heb je nog niet laten weten of je eventueel ook van de partij wilt zijn? Doe het dan maar gauw. Hoe meer zielen hoe meer vreugd toch? En bovendien moeten er ook wel een aardig aantal mensen 'in principe' mee willen doen, aangezien er toch altijd de nodige mensen afvallen als er eenmaal een datum gepland staat. Ik vind zelf eigenlijk dat er toch wel ongeveer 15-20 mensen aanwezig moeten zijn. Of denken jullie daar anders over? Ik hoor alle reacties en tips en ideeën heel graag!
14 opmerkingen:
Wat een pech had je!! Al vind ik je wel stoer dat je er gewoon op uit gaat met die sneeuw.
Dat poeh boekje is echte te schattig, die tekeningen, smelt!
Mocht je er mee gaan knutselen en een paar bladzijdes kunnen missen hou ik me aanbevolen.
Ooit spaarde ik Poeh, maar met allerlei verhuizingen ben ik een hoop verloren. Misschien kunnen we wat ruilen?
Nou fijne avond e morgen gezond weer op!
Sil
het aantal deelnemers maakt mij op zich niet uit..gezellig zal het toch wel worden hihi
wat een dag wat een dag zeg......maarre dat pooh boek ♥♥♥ is werkelijk prachtig, die verf op je jas zeg:-(
op naar morgen een mooiere dag voor je
lieve groet jenneke
wat een verhaaln zeg. :-)
oefff wat een dag ......wens je een hele goede nacht.
X Esther
Wat een pechdag maar gelukkig weer veilig thuis en je jas ook nog schoon kunnen krijgen anders was het helemaal balen en nu lekker slapen ;-)
Ik zit ook niet vast op een aantal voor de bloggersontmoetingsdag, maar 'mijn' (heb je die door gekregen?) locatie kan er zeker twintig bergen. Een paar meer ook nog wel.
Kom maar bij van deze dag van de allerhoogsten; ga ik ook doen...
Groetjes!
Jeanneke.
Wat een mooi stofje heb je gescoord en jammer dat die ene dicht was. Volgende week beter. Verder gelukkig toch alles goed gekomen qua oponthoud en verf op je jas. Vandaag is weer een nieuwe dag ;).
Ik ga nog eens een poging doen om te slapen, want twee uurtjes is veel te kort.
Knuff!
wat een dagje seg!!
In theorie had ik me opgegeven voor de ontmoetingsdag, maar ik heb besloten dat het zowieso een te zware dag zou worden om helemaal naar Nederland te rijden ergens in het midden van het land...
Maastricht is haalbaar voor mij, maar alles wat verder ligt is een beetje onrealistisch... dus hou maar geen rekening met mij. Ga er maar vanuit dat ik niet kom em ik kijk dan wel of het misschien toch haalbaar is....
Veel uitleg, ik hoop dat je snapt wat ik bedoel!!!
Maren
Bah, da's inderdaad geen topdag geweest. Hopelijk kan die lieve Puh je wat troost brengen en was de pizza toch nog lekker... Op naar betere tijden !
Oh dat boekje van Nalle Puh is zo mooi! Dat is toch al een geweldige vondst op zich :) Wat grappig dat hij in Zweden zo heet. Vind dat eigenlijk een veel schattiger naam :) Gelukkig heb je van de nood een deugd weten te maken toen je stil stond in de auto. Lijkt me trouwens wel koud hoor, een uur in de sneeuw stilstaan in een auto. Je kan toch ook niet de hele tijd je motor laten lopen?
Wat een pech allemaal!
Rijden met hevige sneeuwval is ook niet zo prettig.
Hier ook niet. De vrachtwagens rijden als gekken hier en er gebeuren heel veel ongelukken, door hun!
Wij hebben ook al eens in de kreukels,tegen de vangrail gezeten.
Gelukkig kwam je weer veilig thuis!
Liefs, Juliëtte
Jeetje wat een barre tocht!
Wel fijn trouwens dat de verf weer uit je jas is gegaan!
Rustig aan daar maar in de sneeuw!
Wat een pech kun je hebben zeg pffff.
En dat ik de kou brrrrrrrrrr.
Toen zag ikkus het pooh boek ♥die is werkelijk prachtig!!!!!
Pffffffff verf op je jas zeg:-(
Ik zeg op naar betere dagen!!!!
Dikke knufff Hester
Tjonge, dat zat je zeker niet mee! Maar... je hebt nog wel van de kleine dingen weten te genieten. Dat is toch heel mooi! En er zijn ook altijd van die dagen dat alles mee zit, die komt ook gewoon weer een keer voorbij!
Een reactie posten